Isabel - Pooh

Isabel, anima tu non hai

Mi dibatto in notti sterili

Isabel dove sei, maledetta pioggia

Se lo vuoi usami, sprecami

Anche se il mio cuore sanguina

Isabel vivo per te

Isabel gli uomini vanno via

Come sabbia o ladri, cosa fai

Cosa sei, dove vai, da che gabbia scappi?

Fragile Isabel di chi sei

La tua via di scampo sono io

Isabel vivi con me

T’inseguirò, catturerò, quel tuo cuore folle

È una bugia, che non sei mia, e ridi alle mie spalle

Che disarmonia questa gelosia, che malattia

Chi riparerà, chi mi ridarà la vita mia

Isabel madida frenesia

La città qui sfreccia e strepita

Dove sei, che ci fai sotto questo inverno?

Isabel amami come se

Stia finendo il mondo

Lasciati invadere, naviga in me

Mi accenderò, mi scioglierò nel tuo cuore in piena

Proteggerò la tua magia da qualunque spina

Avida di guai, lame di rasoi, gli occhi che hai

Mi rinascerai, mni contagerai di libertà

Se ti perdi resta ferma dove sei

E saprò trovarti io

Piangi lacrime che non hai pianto mai

Forse un’anima ce l’hai

Il destino fa dei viaggi estremi

Ma tu vedi all’orizzonte più di me

Fra progetti audaci e sogni strani

Fammi amare tutto ciò che ami

Isabel

Mi accenderai mi scioglierai m’insegnerai i sogni tuoi

Mi regalerai la diversità che brucia in te

Mi rinascerai, mi contagerai di libertà

Isabel

Isabel, je hebt geen ziel

Ik worstel in steriele nachten

Isabel waar ben je, verdomde regen

Als je het wilt, gebruik me, verspil me

Zelfs als mijn hart bloedt

Isabel ik leef voor jou

Isabel de mannen vertrekken

Zoals zand of dieven, wat doe je?

Wat ben je, waar ga je heen, voor welke kooi vlucht je?

Breekbare Isabel van wie je bent

Jouw uitweg ben ik

Isabel je woont bij mij

Ik zal je achtervolgen, ik zal dat gekke hart van je vangen

Het is een leugen, dat je niet van mij bent, en je lacht me uit

Wat een disharmonie deze jaloezie, wat een ziekte

Wie zal repareren, wie zal mij mijn leven teruggeven

Isabel in een razernij

Hier zoef en ratelt de stad

Waar ben je, wat doe je onder deze winter?

Isabel houdt van me alsof

De wereld vergaat

Laat je binnenvallen, navigeer in mij

Ik zal oplichten, ik zal volledig in je hart smelten

Ik zal je magie beschermen tegen alle doornen

Hebzuchtig naar problemen, scheermesjes, de ogen die je hebt

Je zult me ​​herboren, je zult me ​​besmetten met vrijheid

Als je verdwaalt, blijf dan waar je bent

En ik zal je kunnen vinden

Huil tranen die je nog nooit hebt gehuild

Misschien heb je een ziel

Het lot maakt extreme reizen

Maar jij ziet meer aan de horizon dan ik

Tussen gedurfde projecten en vreemde dromen

Laat me van alles houden waar je van houdt

Isabel

Je zult me ​​oplichten, je zult me ​​smelten, je zult me ​​je dromen leren

Je zult me ​​de diversiteit geven die in je brandt

Je zult me ​​herboren, je zult me ​​besmetten met vrijheid

Isabel