Io in una storia - Pooh

«Piano, piano» diceva lei

«Piano, piano, ho paura di svegliare i miei:

Chiudiamoci di lá, nessuno ci vedrà, nessuno sentirà»

Strano, strano, è stata lei

A cercarmi, a dirmi «Questa notte voglio te

T’aspetto a casa mia».

Ed io non so chi sia

Ed io non so chi sia.

C'è, nella stanza

L’ombra tesa di qualcosa che non so;

Lei mi stringe ed io mi chiedo che cosa ho

Lei mi dice «In casa porto chi mi va

Nessuno sentirà, nessuno ci vedrà»

Piano, piano, ma cosa c'è?

C'è qualcuno in casa che si muove e viene qui

Lei dice «Resta lì», sorride strana e poi

«Abbracciami se vuoi»

Strano, strano, lei non tremò

Ma sorrise a chi era entrato lì, davanti a noi

A chi gridava a lei «Amore cosa fai, amore cosa fai»

Io, nella stanza

Era come non ci fossi neanche più;

Lei diceva «Te la sei voluta tu

Non credevi che sapessi farlo anch’io:

Sbagliavi, amore mio, sbagliavi amore mio»

Piano, piano, io me ne andai

Nella storia la mia parte ormai finiva lì;

Nemmeno mi voltai, nessuno mi fermò, non li ho rivisti mai

"Langzaam, zacht," zei ze

"Langzaam, langzaam, ik ben bang om mijn ouders wakker te maken:

Laten we daar sluiten, niemand zal ons zien, niemand zal het horen "

Vreemd, vreemd, zij was het

Om me te zoeken, om me te vertellen "Vanavond wil ik je"

Ik wacht bij mij thuis op je".

En ik weet niet wie hij is

En ik weet niet wie hij is.

Er is, in de kamer

De strakke schaduw van iets dat ik niet ken;

Ze houdt me vast en ik vraag me af wat ik heb

Ze zegt tegen mij: "Ik breng wie ik wil in huis"

Niemand zal ons horen, niemand zal ons zien "

Langzaam, langzaam, maar wat is het?

Er is iemand in huis die verhuist en hier komt

Ze zegt "Blijf daar", glimlacht vreemd en dan

"Knuffel me als je wilt"

Vreemd, vreemd, ze beefde niet

Maar hij glimlachte naar iedereen die daar was binnengekomen, voor ons

Aan degenen die tegen haar schreeuwden: "Hou van wat je doet, hou van wat je doet"

Ik, in de kamer

Het was alsof ik er niet eens meer was;

Ze zei: "Je wilde het...

Je dacht ook dat ik niet wist hoe ik het moest doen:

Je had het mis, mijn liefste, je had het mis mijn liefste "

Langzaam, langzaam, ging ik weg

In de geschiedenis eindigde mijn rol daar nu;

Ik draaide me niet eens om, niemand hield me tegen, ik heb ze nooit meer gezien