Inca - Pooh

Disse il soldato al suo re

Nuovo mondo tu avrai

Dammi tempo e vedrai

L’indio il coltello puntò sulle stelle a ponente

E le navi contò

Poi disse: oltre il mare c'è il niente

Chi viene dal niente nemico non è

Dentro la città dai muri d’oro

Ai soldati il fiato si fermò

Sopra l’innocenza del giaguaro

L’aquila cristiana si gettò

L’indio il coltello puntò contro il sole

Tu farmi del male non puoi

Abbassò le braccia ai fianchi e disse: fermati

Mille volte puoi colpirmi e non cadrei

Una strana meraviglia prese gli uomini

Il bandito di Castiglia chiese a lui

Tu paura non hai

Ti fai gioco di noi

Il tuo trucco qual è?

Notte di fortezza e fiamme d’oro

Disse l’indio: uccidimi e vedrai

Vedrai con quei tuoi occhi di sparviero

Il sole aprire ancora gli occhi miei

L’alba tra un po' spezzerà le tue armi

Tu farmi del male non puoi

Ma quel sogno fu silenzio e cadde fragile

Ed il cuore di smeraldo si fermò

Poi le spalle della notte si incendiarono

E quel sole il re del sole non svegliò

Le navi il soldato riempi, e con l’oro parti

Col permesso di Dio

Zei de soldaat tegen zijn koning

Je zult een nieuwe wereld hebben

Geef me de tijd en je zult zien

De indiaan wees het mes naar de sterren in het westen

En de schepen telden

Toen zei hij: buiten de zee is er niets!

Wie uit het niets komt, is geen vijand

Binnen de stad met gouden muren

De adem van de soldaten stopte

Boven de onschuld van de jaguar

De christelijke adelaar sprong

De indiaan richtte het mes op de zon

Je kunt me geen pijn doen

Hij liet zijn armen naar zijn heupen zakken en zei: stop

Duizend keer kun je me slaan en ik zou niet vallen

Een vreemd wonder nam de mannen mee

De Castiliaanse bandiet vroeg hem...

Jij bent niet bang

Je maakt ons belachelijk

Wat is jouw truc?

Nacht van fort en gouden vlammen

De indiaan zei: dood me en je zult het zien

Je zult zien met die haviksogen van jou

De zon doet mijn ogen nog steeds open

De dageraad zal je wapens over een tijdje breken

Je kunt me geen pijn doen

Maar die droom was stilte en hij viel broos

En het smaragdgroene hart stopte

Toen vatten de schouders van de nacht vuur

En die zon, de koning van de zon werd niet wakker

De soldaten vullen de schepen en vertrekken met goud

Met Gods toestemming