Il ragazzo del cielo - Pooh

E, la luna silenziosa,

fu, stupita fu curiosa,

ma tu chi sei, perch?

tu sai volare?

Cos?

parl?, la luna all’aviatore.

Sai, quant'?

lontano il mondo

sai, quant'?

profondo il mare

rispose lui: io devo attraversare

aiutami, non farmi addormentare.

Sull’Oceano Atlantico, la notizia pass?,

dalle Azzorre, all’Africa, ogni nave svegli?,

il ragazzo del cielo?

arrivato a met?

del suo viaggio da solo

forse ce la far?.

La luna all’orizzonte,

bagn?

di luce bianca la fronte stanca dell’uomo

finch?

a levante apparve il mattino.

E nell’aria gelida, finalmente scoppi?,

un’aurora magica, che la notte incendi?

e si accese il mare, sulla porta dell’est

poi l’Europa nel sole, dietro al porto di Brest.

Non c’era pi?

la luna,

ma dove in quel momento era notte

c'?

chi sorpreso,

vide la luna fare un sorriso.

En, de stille maan,

ze was verbaasd dat ze nieuwsgierig was

maar wie ben jij, waarom?

kan je vliegen?

Wat?

sprak de maan tot de vlieger.

Weet je hoeveel?

ver weg van de wereld

weet je, hoeveel?

diep de zee

hij antwoordde: ik moet oversteken

help me, laat me niet in slaap vallen.

Op de Atlantische Oceaan, kwam het nieuws?,

van de Azoren tot Afrika, elk schip wakker?,

de luchtjongen?

in het midden aangekomen?

van zijn reis alleen

misschien ga ik het halen?.

De maan aan de horizon,

zak?

het vermoeide voorhoofd van de mens is wit licht

totdat

in het oosten verscheen de ochtend.

En barst je eindelijk in de koude lucht?,

een magische dageraad, die de nacht in vuur en vlam zet?

en de zee lichtte op, aan de oostelijke poort

dan Europa in de zon, achter de haven van Brest.

Was die er niet meer?

de maan,

maar waar was het op dat moment nacht?

c '?

wie verraste,

zag de maan glimlachen.