Gioco di bimba - Pooh

Come d’incanto lei s’alza di notte

Cammina in silenzio con gli occhi ancor chiusi

Come seguisse un magico canto

E sull’altalena ritorna a sognare

La lunga vestaglia, il volto di latte

I raggi di luna sui folti capelli

La statua di cera s’allunga tra i fiori

Folletti gelosi la stanno a spiare

Dondola, dondola, il vento la spinge

Cattura le stelle per i suoi desideri

Un’ombra furtiva si stacca dal muro:

Nel gioco di bimba si perde una donna

Un grido al mattino in mezzo alla strada

Un uomo di pezza invoca il suo sarto

Con voce smarrita per sempre ripete

«io non volevo svegliarla così»

«io non volevo svegliarla così»

Als bij toverslag staat ze 's nachts op

Loop in stilte met je ogen nog dicht

Alsof er een magisch lied volgde

En op de schommel keert hij terug naar dromen

Het lange gewaad, het melkgezicht

De stralen van de maan op haar dikke haar

Het wassen beeld strekt zich uit tussen de bloemen

Jaloerse kobolden houden haar in de gaten

Het schommelt, het schommelt, de wind duwt het

Leg de sterren vast voor zijn wensen

Een heimelijke schaduw komt van de muur:

Een vrouw is verdwaald in een kinderspel

Een kreet in de ochtend midden op straat

Een lappenman roept zijn kleermaker aan

Met een verloren stem herhaalt hij voor altijd

"Ik wilde haar niet zo wakker maken"

"Ik wilde haar niet zo wakker maken"