Città proibita - Pooh

Luna piena a Tien An Men

Stai con me, di cos’hai paura

Di un soldato che beve il tè

E si fa le foto

Sul cannone di un carro armato

Tutto il mondo ci guarda ormai

E il governo non vuole guai

Fanno i duri ma tremano

Abbracciami

Fra un anno sarò ingegnere

Porterò mio padre in città, piangeremo dal ridere

Lui crede ancora

Che sia come ventanni fa

Biciclette e bandiere al sole

Con la gente vestita uguale

Noi cambiamo le regole

Da adesso in poi

Giuro che il futuro è vita

Questa è la città proibita

Ma i ragazzi non sbagliano

Siamo più di un miliardo, sai

Giuro che non siamo pazzi

Giuro che non siamo eroi

Gli eroi muoiono giovani

Non è quel che vogliamo noi

Noi vogliamo volare oltre quella muraglia, prima di essere vecchi

Che ci passi la voglia

Non pioverà su questa piazza

Quelli là sono lampi di caldo

Temporali che scoppiano

Che scappano

Sopra il riso e le fabbriche

Generali è domani ormai

E il domani qui siamo noi

Che cambiamo le regole

Da adesso in poi

Ma quei fari

Che girano

Come mai, anche i cani han paura, e le radio non suonano

Perché i soldati

Sono in piedi e non ridono più

Questo vento di polvere

Sulla luna di Tien An Men

Cosa sta per succedere

Abbracciami

Volle maan in Tien An Men

Blijf bij me, waar ben je bang voor?

Van een soldaat die thee drinkt

En hij maakt foto's

Op het kanon van een tank

De hele wereld kijkt nu naar ons

En de overheid wil geen problemen

Ze spelen hard, maar ze trillen

omhels me

Over een jaar ben ik ingenieur

Ik neem mijn vader mee naar de stad, we zullen huilen van het lachen

Hij gelooft nog steeds

Laat het twintig jaar geleden zijn

Fietsen en vlaggen in de zon

Met mensen die hetzelfde gekleed zijn

Wij veranderen de regels

Vanaf nu

Ik zweer dat de toekomst leven is

Dit is de verboden stad

Maar de jongens hebben geen ongelijk

We zijn met meer dan een miljard, weet je?

Ik zweer dat we niet gek zijn

Ik zweer dat we geen helden zijn

Helden sterven jong

Dit is niet wat we willen

We willen over die muur vliegen voordat we oud zijn

Laat het verlangen voorbij gaan

Het gaat niet regenen op dit plein

Dat zijn warmteflitsen daar

Onweersbuien die uitbreken

die weglopen

Boven de rijst en de fabrieken

Generali is nu morgen

En morgen zijn we er

Laten we de regels veranderen

Vanaf nu

Maar die koplampen

die beurt

Waarom, zelfs honden zijn bang, en de radio's spelen niet

Waarom de soldaten?

Ze staan ​​en ze lachen niet meer

Deze wind van stof

Op de maan van Tien An Men

Wat gaat er gebeuren

omhels me