Alle nove in centro - Pooh

Alle nove in centro ma perché

Questa strana voglia di vedermi

Questa strana cosa che

Ho aspettato tanto tempo

Alle nove in centro ma perché

Sto correndo e mi domando

Se davvero è proprio vero che

Alle nove in centro vedo te

Fuori di me un anno fa

Dissi «basta non ti voglio più

C'è una vita che mi aspetta

E non sei tu»

La malattia non guarì

C’era l’orgoglio e dopo un po' morì

Per il tuo perdono

Son venuto fino qui

Alle nove in centro chi verrà

Quella ragazzina che piangendo

Se n'è andata un anno fa

O una donna sconosciuta

Alle nove in centro aspetterò

Come tante volte o questa sera

Arrivi tu prima di me

Sto inventando l’attimo in cui vedo te

Fuori di me un anno fa

Dissi «basta non ti voglio più

C'è una vita che mi aspetta

E non sei tu»

La malattia non guarì

C’era l’orgoglio e dopo un po' morì

Per il tuo perdono

Son venuto fino qui

Alle nove in centro sono già

Fra i sorrisi della gente cerco

Quel sorriso strano che

Non poteva esserci e non c'è…

Non c'è, non c'è, non c'è, non c'è…

Non poteva esserci e non c'è…

(ripete ad libitum)

Om negen uur in het centrum, maar waarom?

Dit vreemde verlangen om mij te zien

Dit vreemde ding dat

Ik heb lang gewacht

Om negen uur in het centrum, maar waarom?

Ik ben aan het rennen en ik vraag me af

Als het echt echt waar is dat

Om negen uur in het centrum zie ik je

Een jaar geleden uit mij

Ik zei "genoeg, ik wil je niet meer"

Er wacht een leven op mij

En jij bent het niet"

De ziekte genas niet

Er was trots en na een tijdje stierf hij

Voor je vergeving

Ik kwam hier

Om negen uur in het centrum wie komt er

Dat kleine meisje dat huilt

Ze is een jaar geleden vertrokken

Of een onbekende vrouw

Om negen uur in het centrum wacht ik wel

Zoals zo vaak of deze avond

Je arriveert voor mij

Ik bedenk het moment dat ik je zie

Een jaar geleden uit mij

Ik zei "genoeg, ik wil je niet meer"

Er wacht een leven op mij

En jij bent het niet"

De ziekte genas niet

Er was trots en na een tijdje stierf hij

Voor je vergeving

Ik kwam hier

Om negen uur in het centrum zijn ze al

Ik zoek tussen de glimlach van de mensen

Die rare lach die

Het kan niet zijn en er is geen...

Die is er niet, die is er niet, die is er niet, er is geen...

Het kan niet zijn en er is geen...

(herhaalt ad libitum)