A cent'anni non si sbaglia più - Pooh

A vent’anni è inevitabile

Ogni storia è sempre l’unica

E ogni volta che ti capita

Giuri sempre questa è l’ultima

E per quanto fai il romantico

Si risolve tutto in macchina

A trent’anni è criticabile

Ma succede spesso e facile

E fai cose inverosimili

Ma ti piaci e ti giustifichi

E ti senti tenerissimo

Ma alla fine vai sul pratico

E allora avanti

Navigando e naufragando

Sempre in alto mare

Restando a galla però

Sarà che forse saremo

Inaffondabili, chi lo sà?

E allora ancora

Navigando e naufragando

Sotto al temporale

Restando vivi però

Sarà che forse saremo

Invulnerabili, hai visto mai

Magari può succedere

Cinquant’anni è imperdonabile

Per fortuna ancora capita

Se succede ti rimproveri

Ma poi in fondo ti congratuli

Fai propositi platonici

Ma ti durano pochissimo

E allora avanti

Navigando e naufragando

Fino a che c'è mare

In buono stato però

Sarà che forse saremo

Inossidabili, chi lo sà?

E avanti tutta

Navigando e naufragando

Vecchi marinai

Che non si arrendono mai

Sarà che forse saremo

Irriducibili

C'è chi predica

C'è chi razzola

C'è chi dice non lo faccio mai più

Tutto inutile

Siamo fatti cosi

A cent’anni no

A cent’anni non si sbaglia più

Twintig jaar is onvermijdelijk

Elk verhaal is altijd het enige

En wanneer het jou ook overkomt

Je zweert altijd dat dit de laatste is

En hoe romantisch je ook bent

In de auto lukt het allemaal

Op zijn dertigste staat hij open voor kritiek

Maar het gebeurt vaak en gemakkelijk

En onwaarschijnlijke dingen doen

Maar je houdt van jezelf en je rechtvaardigt jezelf

En je voelt je erg teder

Maar uiteindelijk, praktisch worden

Dus ga je gang

Zeilen en schipbreuk lijden

Altijd op volle zee

Blijft echter drijven

Misschien worden we

Onzinkbaar, wie weet?

En dan weer

Zeilen en schipbreuk lijden

Onder de storm

Toch in leven blijven

Misschien worden we

Onkwetsbaar, heb je ooit gezien

Misschien kan het gebeuren

Vijftig jaar is onvergeeflijk

Gelukkig gebeurt het nog steeds

Als dit gebeurt, geef je jezelf de schuld

Maar dan feliciteer je eigenlijk

Maak platonische resoluties

Maar ze duren heel weinig voor jou

Dus ga je gang

Zeilen en schipbreuk lijden

Zolang er zee is

Wel in goede staat

Misschien worden we

Roestvrij, wie weet?

En volle kracht vooruit

Zeilen en schipbreuk lijden

Oude zeelieden

Wie geeft nooit op

Misschien worden we

Onherleidbaar

Er zijn mensen die prediken

Er zijn mensen die krabben

Sommigen zeggen dat ik het nooit meer doe

Alles nutteloos

Zo zijn we klaar

Geen honderd jaar oud

Op honderdjarige leeftijd heeft hij niet langer ongelijk