1966 - Pooh

Devo stare attento e so perché

Rivisitando col pensiero gli anni miei fin qui

Da un po' di tempo io

Mi difendo segno è

Che al mio mondo

Nuove ombre da l’età

Ripercorro a volte certe vie

Di nuovi eroi riveste i suoi silenzi la città

E io non ci credo più

Seguo forse solo ormai l’esperienza

Quanti dubbi ho però

Ho una casa sono un uomo

Fra la gente quanti amici miei

Si sono arresi

Già vicini

Fino a ieri in cadute

E in risvegli ormai sono stranieri

Piccola donna dieci anni di meno

Con la tua rabbia orgogliosa nel seno

Mentre mi scarti e mi dici «sei fuori»

Credi che i tuoi siano giorni migliori

Questa sera hai detto che verrai

E nella mia esperienza sono certo che verrai

Ma so per altro che

Ti nascondi qui da me

Non mi senti

Solo il corpo tuo mi dai

Sei nemica

Mi rinneghi

Qui mi segui

Nel tuo mondo no

Sono nessuno

Dalla tua parte

Come una sfida

Mi viene amore

Ed anche se non vuoi

È proprio amore

Ti sei mai chiesta

Chi inventava

Questo tuo mondo

Nel sessantasei

Che apri la strada

Guardami adesso

Senza paura

Odiami solo

Se un giorno tu vedrai

Che io mi arrendo

Ik moet voorzichtig zijn en ik weet waarom

Terugkijkend op mijn jaren tot nu toe in mijn gedachten

Al een tijdje

Ik verdedig mezelf teken is

Dan naar mijn wereld

Nieuwe schaduwen van leeftijd

Soms volg ik bepaalde routes

De stad kleedt haar stiltes met nieuwe helden

En ik geloof het niet meer

Misschien volg ik nu alleen de ervaring

Hoeveel twijfels heb ik al

Ik heb een huis Ik ben een man

Onder de mensen hoeveel mijn vrienden

Ze gaven het op

Al dichtbij

Tot gisteren in de herfst

En bij het ontwaken zijn ze nu buitenlanders

Kleine vrouw tien jaar jonger

Met je trotse woede in je boezem

Terwijl je me weggooit en me zegt "je bent weg"

Geloof dat de jouwe betere dagen zijn

Vannacht zei je dat je zou komen

En in mijn ervaring weet ik zeker dat je zult komen

Maar ik weet voor meer dan dat

Je verbergt je hier voor mij

Hoor je me niet

Alleen je lichaam geef je me

Jij bent vijand

Je verloochent me

Hier volg je mij

In jouw wereld, nee

ik ben niemand

Aan je zijde

Als uitdaging

ik krijg liefde

En zelfs als je dat niet wilt

Het is echt liefde

Heb je je ooit afgevraagd

Wie bedacht

Deze wereld van jou

in zesenzestig

Dat opent de weg

Kijk nu naar me

onbevreesd

Haat me gewoon

Als je op een dag zult zien

dat ik opgeef