Зимушка-зима - Полковник и однополчане

На дороге снег заносит трупы,

Сдохли под обоями клопы,

Догорая, крыса скалит зубы,

Так и не добравшись до крупы.

А мы сидим в заваленном сарае,

Есть у нас два ящика вина,

Ах, она такая растакая,

Ядерная зимушка-зима.

Все сгорело: книги и картины,

Детсады, больницы, психдома,

Винные сгорели магазины,

Развалилась прочная тюрьма.

А все одно, сидим себе, бухаем,

Есть еще два ящика вина,

Ах она такая растакая,

Ядерная зимушка-зима.

Отсидимся тут, покуда хватит,

И пойдем по городу искать,

Я уверен, мы найдем собратьев

Не одни мы любим выпивать.

Кончится, но мы не унываем,

Мы еще отыщем закрома,

Ах она такая растакая,

Ядерная зимушка-зима.

Сдохнем все, но мы не унываем!

Есть ещё два ящика вина!

Вот она такая-да-рассякая,

Ядерная зимушка-зима!

Op de weg bedekt de sneeuw de lijken,

Bedwantsen stierven onder het behang,

Afbrandend ontbloot de rat zijn tanden,

Dus zonder het graan te bereiken.

En we zitten in een bezaaide schuur,

We hebben twee kisten wijn,

Oh, ze is zo heet

Nucleaire winter-winter.

Alles brandde af: boeken en foto's,

Kleuterscholen, ziekenhuizen, psychiatrische ziekenhuizen,

Wijnwinkels zijn afgebrand,

De sterke gevangenis stortte in.

En toch zitten we zelf, bonzen,

Er zijn nog twee kisten wijn

Oh ze is zo heet

Nucleaire winter-winter.

Laten we hier zo lang blijven zitten als nodig is

En laten we door de stad gaan om te kijken,

Ik weet zeker dat we broers zullen vinden

We zijn niet de enigen die graag drinken.

Het zal eindigen, maar we verliezen de moed niet,

We zullen nog steeds bakken vinden,

Oh ze is zo heet

Nucleaire winter-winter.

We zullen allemaal sterven, maar we verliezen de moed niet!

Er zijn nog twee kisten wijn!

Hier is ze zo-ja-rassyasya,

Nucleaire winter!