Psühh - Põhja-Tallinn

Ema anna mul andeks, ma olen psühhopaat

Terve elu ei ole ma ravi saand

Sest, et kõik mis ma teen, tean olen valel teel

Mu närvid ei pea vastu, sisemuses keeb

Olen psühh raisk, ärkan öösel pimedas toas

Klõpsan lülitit avastan seina löödud noa

Mille kõrval kritseldusi mitu meetrit

Naise nimega, küüntega kraabitud tapeeti

Kananahk tuleb ihule, higi pihule

Näost valge, vahib keegi peeglist otsa minule

Siis korra võpatan, kuulsin klõpsakat

Avan ukse, ja näen meest, kes hoiab käes fotokat

Meeltesegadusest astun edasi ma

Ning näen verist laipa lebamas maas

Veriseid rätikuid, veriseid nugasid

Ja kõike keda kunagi kõrvaldada lubasin

Jooksen ehmatusest magamistuppa

Minestan ning kukun pikali nurka

Ärkan hommikul ja kõik see on läind

Ema anna mulle andeks, ma olen hulluks läind

Ema anna mul andeks, ma olen psühhopaat

Terve elu ei ole ma ravi saand

Sest et kõik mis ma teen, tean olen valel teel

Mu närvid ei pea vastu, sisemuses keeb

Ma olen psühh raisk, hoia kui pääsen lahti

Ei pane vaid üht naist, kui näen siis tahtmist

Tean täpselt kui jõuan keskööl kadudes

Mul omad kasud sees, ma sul teen

Kohtume su sadul ees salakaval

Näeme lava taga, sel õhtul lööb mus välja vanapagan

Elan kaht elu üks tihti kaob mälust

Lünkadena meenub mets ja invaliidikäru

Kuid ei leia seost siis kassikuseleost

Ei mäleta ka seda, millal lahkusin peolt

Paljas käed verised, kõrval magab brünett

Möödub üks hetk, haaran klaasi kraanivett

Ilmselt tõi ta kaasa mind, sest ma ei saanud kus asun

Kõhklen, kas tal näkku vaadata üldse tasub

Keegi koputas, äratan kutt see lits ei ärka

Kaoks siit läbi rõdu, enne seda kui ta märkab

Ema anna mul andeks, ma olen psühhopaat

Terve elu ei ole ma ravi saand

Sest et kõik mis ma teen, tean olen valel teel

Mu närvid ei pea vastu, sisemuses keeb

Olen psühh raisk, vajan tervendavat süsti

Mütsi kergitan korra, enam ei seisa püsti

Kammib, miks sa ei lase magada mul Ülemiste trammis

Ja kes tõi mind äratama kuradi ansambli

Mammi, teeme pool grammi ja naerame koos krambid

Ja kinnita hambaklambrid

Ja kui tahan trambin jalaga oma kambris

Kustuta lambid (lambid, lambid, lambid, lambid)

Narrid, sa ei taha Kennylt ära võtta tema barbit

Vastaselt juhul lisan sul supi sisse karrit

Kevadest sügiseni elad mu farmis

Ja terve põlla künnad valmis

Taipoh kui põgened, seda jama pole tarvis

Ega ma veeni tarbi ravim seebikarbis

Kaotasid peegli pargis ja valge salli

Tulen lõhna järgi, pole võõras öine Tallinn

Ema anna mul andeks, ma olen psühhopaat

Terve elu ei ole ma ravi saand

Sest et kõik mis ma teen, tean olen valel teel

Mu närvid ei pea vastu, sisemuses keeb

Mam vergeef me, ik ben een psychopaat

Ik ben mijn hele leven niet behandeld

Omdat ik weet dat alles wat ik doe verkeerd is

Mijn zenuwen kunnen het niet uitstaan, het kookt van binnen

Ik ben een helderziende, ik word 's nachts wakker in een donkere kamer

Ik klik op de schakelaar om een ​​mes te detecteren dat aan de muur is genageld

Waarna enkele meters gekrabbeld

Behang met de naam van een vrouw, bekrast met spijkers

Kippenvel komt naar het lichaam, zweet naar de hand

Wit op het gezicht, iemand staart me aan in de spiegel

Toen werd ik een keer wakker, ik hoorde een klik

Ik open de deur en ik zie een man met een fotocamera

Ik ga door de verwarring

En ik zie een bebloed lijk op de grond liggen

Bebloede handdoeken, bebloede messen

En alles wat ik ooit beloofde te verwijderen

Ik ren van schrik naar de slaapkamer

Ik val flauw en val op de hoek

Ik word 's ochtends wakker en het is allemaal weg

Mam vergeef me, ik word gek

Mam vergeef me, ik ben een psychopaat

Ik ben mijn hele leven niet behandeld

Omdat ik weet dat alles wat ik doe verkeerd is

Mijn zenuwen kunnen het niet uitstaan, het kookt van binnen

Ik ben een paranormale klootzak, wacht even als ik er vanaf ben

Zet niet zomaar een vrouw als ik het testament zie

Ik weet precies wanneer ik om middernacht verdwaal

Ik heb mijn voordelen binnen, ik doe het voor je

Zie je verraderlijk voor je zadel

We zullen achter de schermen kijken, vanavond wordt een oude heiden eruit geschopt

Ik leef twee levens, één verdwijnt vaak uit het geheugen

Het bos en de rolstoel worden herinnerd als gaten

Maar in de kattenbak vind je geen verband

Ik weet niet eens meer wanneer ik het feest verliet

Blote handen bloederig, naast slapende brunette

Het ene moment gaat voorbij, ik pak een glas kraanwater

Hij heeft me waarschijnlijk gebracht omdat ik niet kon komen waar ik was

Ik vraag me af of het de moeite waard is om naar zijn gezicht te kijken

Iemand klopte, maak de man wakker, deze teef wordt niet wakker

Ga hier weg op het balkon voordat hij het merkt

Mam vergeef me, ik ben een psychopaat

Ik ben mijn hele leven niet behandeld

Omdat ik weet dat alles wat ik doe verkeerd is

Mijn zenuwen kunnen het niet uitstaan, het kookt van binnen

Ik ben een paranormale verkwister, ik heb een genezende injectie nodig

Ik til mijn hoed een keer op, ik sta niet meer op

Het kamt waarom je me niet laat slapen in de "lemiste tram"

En wie bracht me om de verdomde band wakker te maken?

Mam, laten we een halve gram doen en lachen met krampen

En maak de tandbeugels vast

En als ik met mijn voet in mijn cel wil trappen

Heldere lampen (lampen, lampen, lampen, lampen)

Dwazen, jullie willen Kenny niet van zijn weerhaak afpakken

Anders voeg ik curry toe aan de soep

Je woont op mijn boerderij van de lente tot de herfst

En het hele veld ploegt klaar

Taipoh als je wegrent, heb je deze shit niet nodig

Ik neem het medicijn niet intraveneus in een zeepkistje

Verloren een spiegel in het park en een witte sjaal

Ik kom door de geur, Tallinn is 's nachts geen vreemde

Mam vergeef me, ik ben een psychopaat

Ik ben mijn hele leven niet behandeld

Omdat ik weet dat alles wat ik doe verkeerd is

Mijn zenuwen kunnen het niet uitstaan, het kookt van binnen