Algusest lõpuni - Põhja-Tallinn

Ükskõik, mida ma ka ei teeks, jään ma alati truuks

Minevikus tehtud vead, enam ei kordu eal

Ma vaatan selja taha, jääb nii palju maha

Ma olen ikka veel siin

Kui vaatan enda ette ja näen vendi keskel

Jään teile ma alati

Need, kes on mu kõrval, koos liigume edasi

Koos läbime raskused, algusest lõpuni

Ma ei tea, kas see on nüüd muusika, mis ühendas meid nelja

Kuid tähtsad on ka kõik need, kes ei pöörand selga

See tähendab sitaks rohkem, nii et sa isegi ei kujutaks ette

See kõik nagu polndki päris, neid oli vaid hunnik skelette

Kuid aeg on näidand, juhtind, praakind välja kui ei meeldi

Ja üks mis kindel austuseta siit ei lahku keegi

Oleme üksteist välja kannatand ja leppind lõpuks

Oleme õppind andestama, sest teame mis on sõprus

Ja kant on kallis, kuid ilma tüüpideta oleks see poolik

Tallad maas, rebime sama köit, mis aastaid käsi on soonind

Meil oli siin pikalt aega mõelda ja võtta end kokku

Kuulda paska sealt, kus me julged näod ei kohtu

Ja selle pühendan neile, kes me vastu suud on pruukind

Me toome veel tagasi päeva, mil meist esmalt kuulsid

Loome taas kindluse, mis kerkib kui lego

Sõna või mego, me ülemvõim on sego

Ma vaatan selja taha, jääb nii palju maha

Ma olen ikka veel siin

Kui vaatan enda ette ja näen vendi keskel

Jään teile ma alati

Need, kes on mu kõrval, koos liigume edasi

Koos läbime raskused, algusest lõpuni

Teen hetkeks pausi ja mõtlen kuidas see kõik see algas

Väike poiss, lai püks, kelle suurim soov oli laulda

Kriitseldades paberile kollast elu läbi silmade

Miski ei ole siin muutunud, ka see õhk mida hingame

Ja inimesed ei muutu, vaid muutub suhtumine

Mul on pohhui keda usud, mul on oma uskumine

Kõik kuulavad aint algust, a' keegi ei kuula lõppu

Nii jäävadki palju asjad segaseks just seetõttu

Ja ma austan alati neid, kes meid loomadeks loevad

Kõik mu koerad, see on me perekond, kus isa ei hülga poega

Need kes on, need jäävad, nii kauaks kui see kestab

Jään alati mäletama tüüpe, kes on nüüd ja olid esmalt

Ma ei vaja selleks litsi, et mu musta pesu pestaks

Mul piisab teadmisest, et kuulume üksteise sekka

Ma vaatan selja taha, jääb nii palju maha

Ma olen ikka veel siin

Kui vaatan enda ette ja näen vendi keskel

Jään teile ma alati

Need, kes on mu kõrval, koos liigume edasi

Koos läbime raskused, algusest lõpuni

Sammun, pilk terav kui siletitera

See on allkiri mu lepingule kes keda, miks mida

Kes kuidas reserveerib vaid oma elulaadi

2:0 topeltülev, kuid lühem edu mu saagil

Maapind liigub, möödub minevik, jalge all torm

Vahet pole, siis olgu, nii oli, nii on

Kitsal teel, nügib keegi mind arvestamata

Ma võtsin isiklikult, kuid jätsin arveldamata

Asjad niisama liikuma ei hakka, neid mällu talletamata

Lased teisel kanda risti ise kannatamata

On põhimõtted, mis mõtted põhja vajuvad tiigis

Kes läinud, on näinud ja nendega enam edasi ei triigi

Lühendan piirid, aga kuhu mind viivad lühemad liinid

Teadetetahvlilt rebitud kiri

Lahti ei ühenda neid, enam ei tõmba niigi

Astu need sammud mu kannul kuni teel jahtub pigi

Ma vaatan selja taha, jääb nii palju maha

Ma olen ikka veel siin

Kui vaatan enda ette ja näen vendi keskel

Jään teile ma alati

Need, kes on mu kõrval, koos liigume edasi

Koos läbime raskused, algusest lõpuni

Wat ik ook doe, ik zal altijd trouw zijn

Fouten gemaakt in het verleden zullen nooit meer gebeuren

Ik kijk achter me, zo veel achter

ik ben er nog

Als ik vooruit kijk en de broers in het midden zie

Ik zal altijd bij je blijven

Degenen naast mij zullen samen verder gaan

Samen gaan we door de moeilijkheden, van begin tot eind

Ik weet niet of het de muziek is die ons vieren nu met elkaar verbond

Maar ook al degenen die hun rug niet toekeren, zijn belangrijk

Dat betekent meer shit, dus je zou het je niet eens voorstellen

Het was net echt Polen, er waren maar een paar skeletten

Maar tijd is een show, een gids, een rommeltje als je het niet leuk vindt

En een die hier zeker niet met gebrek aan respect zal vertrekken

We zijn elkaar uit het lijden en uiteindelijk verzoend

We leren vergeven omdat we weten wat vriendschap is

En de rand is duur, maar zonder de soorten zou het de helft zijn

De zolen van de voeten op de grond, we scheuren hetzelfde touw dat al jaren in de groef ligt

We hebben lang moeten nadenken en samenkomen

Hoor de shit van waar onze gedurfde gezichten elkaar niet ontmoeten

En ik draag het op aan degenen die tegen onze mond zijn

We brengen de dag terug dat we voor het eerst over ons hoorden

We zullen opnieuw een fort creëren dat zal verschijnen als lego

In een woord of mego, onze suprematie is sego

Ik kijk achter me, zo veel achter

ik ben er nog

Als ik vooruit kijk en de broers in het midden zie

Ik zal altijd bij je blijven

Degenen naast mij zullen samen verder gaan

Samen gaan we door de moeilijkheden, van begin tot eind

Ik pauzeer even en denk na over hoe het allemaal begon

Een kleine jongen in een wijde broek wiens grootste wens was om te zingen

Kritiek op het gele leven van het papier door de ogen

Er is hier niets veranderd, zelfs niet de lucht die we inademen

En mensen veranderen niet, maar hun houding verandert

Ik heb pohhui die jij gelooft, ik heb mijn eigen geloof

Iedereen luistert niet het begin, een 'niemand luistert naar het einde'

Daarom raken veel dingen in de war

En ik respecteer altijd degenen die ons als dieren beschouwen

Al mijn honden, dit is ons gezin waar de vader de zoon niet in de steek laat

Degenen die zijn, zullen blijven zolang het duurt

Ik zal me altijd de types herinneren die nu en eerst waren

Ik heb geen bitch nodig om mijn vuile was te wassen

Het is genoeg voor mij om te weten dat we bij elkaar horen

Ik kijk achter me, zo veel achter

ik ben er nog

Als ik vooruit kijk en de broers in het midden zie

Ik zal altijd bij je blijven

Degenen naast mij zullen samen verder gaan

Samen gaan we door de moeilijkheden, van begin tot eind

Stap, zie er zo scherp uit als een gladmakend mes

Dit is de ondertekening van mijn contract, wie, waarom wat?

Die alleen hun manier van leven behoudt

2: 0 dubbel, maar kortere succes in mijn vangst

De grond beweegt, het verleden gaat voorbij, een storm onder zijn voeten

Het maakt niet uit, oké, het was, het is

Op de smalle weg schreeuwt iemand tegen me

Ik nam het persoonlijk op, maar betaalde niet

Dingen zullen niet zo bewegen zonder ze in het geheugen op te slaan

Laat de ander het kruis dragen zonder te lijden

Er zijn principes waardoor gedachten naar de bodem van de vijver zinken

Hij die weg is, wordt gezien en reist niet meer met hen mee

Ik ben de grenzen aan het verkorten, maar waar de kortere lijnen me brengen

Bericht gescheurd van het prikbord

Koppel ze niet los, trek er niet meer aan

Stap op deze treden op mijn hielen totdat de weg het veld afkoelt

Ik kijk achter me, zo veel achter

ik ben er nog

Als ik vooruit kijk en de broers in het midden zie

Ik zal altijd bij je blijven

Degenen naast mij zullen samen verder gaan

Samen gaan we door de moeilijkheden, van begin tot eind