Lambs - Poema Arcanus

The Shepherd guides his flock

Through a holy path marked with blood

Driving them to a carnage yet unknown

Procession marches to the cliff

A cliff bathed by souls

One by one lambs fall into the void

An old lie teaching for centuries

Sustaining a perpetual profit of souls

Loved unconditionally until their death

Then after death, God devours his sons

Repeating the word of the lord

Blessed lambs on their way to heaven

Then they realize salvation turns into free fall

All their beliefs

Vanish as they fall

Everything turns into cold horror

A sea of the dead, known as heaven

Ruled by a beast called Father

As souls are drowned into the depths

A morbid grin is drawn on his face

For a lifetime

I was fooled into his good will

Now I’m falling

Without his fake mercy

As I’m drowning, water dissolves faith

All the answers turn into childhood fears

And I realize nobody ever supported my way

I’m astray, forgotten in this ocean…

Of misery and death

I wasted life, to feed the father’s vicious hunger

He never wanted

To welcome us in his reign

Used us to procreate

And nourish the make-believe fiend

De herder leidt zijn kudde

Via een heilig pad gemarkeerd met bloed

Ze naar een nog onbekende slachting leiden

Processie marcheert naar de klif

Een klif overspoeld door zielen

Een voor een vallen de lammeren in de leegte

Een oude leugen die al eeuwen wordt geleerd

Een eeuwigdurende winst van zielen in stand houden

Onvoorwaardelijk geliefd tot hun dood

Dan, na de dood, verslindt God zijn zonen

Het woord van de heer herhalen

Gezegende lammeren op weg naar de hemel

Dan beseffen ze dat redding verandert in een vrije val

Al hun overtuigingen

Verdwijnen als ze vallen

Alles verandert in koude horror

Een zee van doden, bekend als de hemel

Geregeerd door een beest genaamd Vader

Als zielen verdrinken in de diepte

Er staat een morbide grijns op zijn gezicht

Levenslang

Ik werd voor de gek gehouden in zijn goede wil

Nu val ik

Zonder zijn valse genade

Terwijl ik verdrink, lost water het geloof op

Alle antwoorden veranderen in kinderangst

En ik realiseer me dat niemand ooit mijn weg heeft gesteund

Ik ben verdwaald, vergeten in deze oceaan...

Van ellende en dood

Ik heb mijn leven verspild om de wrede honger van de vader te voeden

Hij heeft nooit gewild

Om ons te verwelkomen in zijn regeerperiode

Heeft ons gebruikt om zich voort te planten

En voed de fictieve duivel