Us, Those Half Dead - Poema Arcanus

Never imagined what I’m realizing, indeed

Sudden proof of cryptic face

You, half-dead.

Thousands of fears, explains themselves

As a grim puzzle,

the truth emerges from depths

Beauty caresses gently the dead

A caress given back as a ruthless pest

Words sound unknown,

can´t understand

Dead fading colors,

your skins turned ashes grey

A long season in darkness,

one sorrow after the other,

no rest for dead side arises

Death taking over me

A breeding ground to forget respect

Infection progress slowly

Taking control of our will

Far away from me, you call my name

Distance translates it as a scream

Us, those half-dead

Breed at the bottom of our disgrace.

Nooit gedacht wat ik me realiseer, inderdaad

Plotseling bewijs van cryptisch gezicht

Jij, halfdood.

Duizenden angsten, verklaart zichzelf

Als een grimmige puzzel,

de waarheid komt uit de diepte

Schoonheid streelt zachtjes de doden

Een streling die wordt teruggegeven als een meedogenloze plaag

Woorden klinken onbekend,

kan niet begrijpen

Dode vervagende kleuren,

je huid werd asgrijs

Een lang seizoen in het donker,

het ene verdriet na het andere,

geen rust voor dode zijde ontstaat

De dood neemt me over

Een broedplaats om respect te vergeten

Infectie vordert langzaam

Controle over onze wil

Ver weg van mij, noem je mijn naam

Afstand vertaalt het als een schreeuw

Wij, die halfdode

Ras op de bodem van onze schande.