The Average's Man Odyssey - Poema Arcanus

Same cold, same coffee, same me

The same old movement performed again

A thousand times rehearsed

Pretending all of this… had a sense

Still waiting for that change, still waiting for that dream

White bearing the burden of emptiness

Still waiting for that change, still waiting for that dream

The average man believes

Same strangers, same train, same void

Dropping hours like old papers from my pockets

Suddenly they became so necessary

Lost things are now so necessary

Still waiting for that change, still waiting for that dream

White bearing the burden of emptiness

Still waiting for that change, still waiting for that dream

The average man believes

The sequence of these days

A clock that ticks always the same

A gesture blooms, but quickly fades

Forgotten days, forgotten years

The average man’s odyssey…

Silence, the only one answers.

Silence, the void speaks

Days are dripping from my chalice

Timeless sands, the early death’s caress

Silence, god is speaking.

Silence, just empty words

A lip-synched preaching, words of stone

The old white lie: go, get your crown

The same train, watching me age.

The same train, a circle trip

An endless journey, a battle lost

The script of this life: small miseries wrote in

Silence, god is speaking.

Silence, just let him talk

Fighting a war no one cares about

Until death finds me lost in the crowd

Dezelfde kou, dezelfde koffie, dezelfde ik

Dezelfde oude beweging opnieuw uitgevoerd

Duizend keer gerepeteerd

Doen alsof dit allemaal... had zin

Wacht nog steeds op die verandering, wacht nog steeds op die droom

Wit draagt ​​de last van de leegte

Wacht nog steeds op die verandering, wacht nog steeds op die droom

De gemiddelde man gelooft

Dezelfde vreemden, dezelfde trein, dezelfde leegte

Uren laten vallen als oude papieren uit mijn zak

Opeens werden ze zo nodig

Verloren dingen zijn nu zo nodig

Wacht nog steeds op die verandering, wacht nog steeds op die droom

Wit draagt ​​de last van de leegte

Wacht nog steeds op die verandering, wacht nog steeds op die droom

De gemiddelde man gelooft

De volgorde van deze dagen

Een klok die altijd hetzelfde tikt

Een gebaar bloeit, maar vervaagt snel

Vergeten dagen, vergeten jaren

De odyssee van de gemiddelde man...

Stilte, de enige die antwoordt.

Stilte, de leegte spreekt

De dagen druipen van mijn kelk

Tijdloos zand, de streling van de vroege dood

Stilte, god spreekt.

Stilte, alleen lege woorden

Een lip-gesynchroniseerde prediking, woorden van steen

De oude leugen om bestwil: ga, pak je kroon

Dezelfde trein, ik zie me ouder worden.

Dezelfde trein, een rondreis

Een eindeloze reis, een verloren strijd

Het script van dit leven: kleine ellende geschreven in

Stilte, god spreekt.

Stilte, laat hem gewoon praten

Een oorlog voeren waar niemand om geeft

Tot de dood me verdwaalt in de menigte