Надя - PIZZA

Не стану время терять, пытаясь объяснить,

Что наше время для тебя было всего лишь нить.

Словно струна она звучала напряжением,

И всё же порвалась от натяжения.

Сумела ли понять, что случилось?

Когда так далеко отдалилась.

Или изначально - ты ложная,

Моя надежда безнадёжная?

А я когда-нибудь стану легче ветра,

О том что не перестану, речи нету,

Свою мечту пеленать и кутать нежно.

Поверь, я скоро вернусь, Надежда.

А я когда-нибудь стану выше неба,

Там где густеет туман на крыше света.

Буду ловить тёплый ветер под одеждой.

Поверь, я скоро вернусь, Надежда.

Как часто вздрагивал мир, когда менялась ты.

Когда представала не тем, кем казалась ты.

У нас было Всё, не хватало самой малости-

Немного времени.

И ты меня прости.

В начало бы вернуться - в то лето,

Но нету в те вагоны билета.

Надежда уходит последней -

Безбилетная.

А я когда-нибудь стану легче ветра,

О том что не перестану, речи нету,

Свою мечту пеленать и кутать нежно.

Поверь, я скоро вернусь, Надежда.

А я когда-нибудь стану выше неба,

Там где густеет туман на крыше света.

Буду ловить тёплый ветер под одеждой.

Поверь, я скоро вернусь, Надежда.

Оу, надежда, та надежда,

Моя надежда безнадёжная?

Ik zal geen tijd verspillen aan het proberen uit te leggen

Dat onze tijd voor jou slechts een rode draad was.

Als een snaar klonk het als spanning

Toch brak het van de druk.

Is het je gelukt om te begrijpen wat er is gebeurd?

Toen ik zo ver weg was.

Of in eerste instantie - je bent vals,

Is mijn hoop hopeloos?

En op een dag zal ik lichter zijn dan de wind

Over het feit dat ik niet zal stoppen, staat buiten kijf,

Inbaker en wikkel je droom zachtjes in.

Geloof me, ik ben snel terug, Hope.

En op een dag zal ik hoger zijn dan de lucht,

Waar de mist dikker wordt op het dak van het licht.

Ik zal de warme wind onder mijn kleren vangen.

Geloof me, ik ben snel terug, Hope.

Hoe vaak huiverde de wereld toen je veranderde.

Toen je niet leek te zijn wie je leek.

We hadden alles, we misten het zeer kleine...

Een beetje tijd.

En je vergeeft me.

Ik zou graag terug willen keren naar het begin - naar die zomer,

Maar er is geen kaartje voor die rijtuigen.

Hoop is de laatste die gaat

Verstekeling.

En op een dag zal ik lichter zijn dan de wind

Over het feit dat ik niet zal stoppen, staat buiten kijf,

Inbaker en wikkel je droom zachtjes in.

Geloof me, ik ben snel terug, Hope.

En op een dag zal ik hoger zijn dan de lucht,

Waar de mist dikker wordt op het dak van het licht.

Ik zal de warme wind onder mijn kleren vangen.

Geloof me, ik ben snel terug, Hope.

Oh hoop, die hoop

Is mijn hoop hopeloos?