Там где оставим след - Пилигрим

День придет, и высохнут слезы,

Но на сердце останется боль.

Без луны умирают розы,

И смеется железный король.

День придет, ты вспомнишь снова,

Звезды в небе, рука в руке.

Не остывшая нежность слова,

Палец, дрогнувший на курке.

Там, где оставим след.

Там, где застанет ночь.

Тысячи долгих лет,

Он бежал от любви прочь.

Где мы зажжем огонь?

Где упадет звезда?

Тысячи долгих лет,

Он боялся сказать «да»

День придет и тоска взорвется,

А железный король промолчит.

В небо ветер свинцовый ворвется,

Злой насмешкою отомстит.

День придет, и вернутся птицы,

Но уже не вернется любовь.

И пунцовая роза приснится,

В рамке серых степных облаков.

De dag zal komen en de tranen zullen drogen

Maar er zal pijn in mijn hart zijn.

Rozen sterven zonder de maan

En de ijzeren koning lacht.

De dag zal komen, je zult het je weer herinneren

Sterren aan de hemel, hand in hand.

Niet gekoelde tederheid van het woord,

Een vinger die trilde aan de trekker.

Waar we een teken achterlaten.

Waar de nacht ook valt.

Duizenden lange jaren

Hij liep weg van de liefde.

Waar gaan we het vuur aansteken?

Waar zal de ster vallen?

Duizenden lange jaren

Hij was bang om ja te zeggen

De dag zal komen en het verlangen zal exploderen

En de ijzeren koning zal zwijgen.

Loden wind zal in de lucht barsten,

Een kwade spot zal wreken.

De dag zal komen en de vogels zullen terugkeren

Maar liefde zal nooit meer terugkeren.

En de karmozijnrode roos zal dromen

Omlijst door grijze steppewolken.