Поезд - Pianoбой

Не перебивай меня, когда говорю

У меня на всё про всё осталось только пять минут

Пять минут это много или мало?

Уже не вопрос

Мы же не кино снимаем.

Летим под откос

Камни, куски металла искрами из-под колес

Механизмы ржавые валятся с ног

Мороз

В окна разбитые битами влетает убитыми

Птицами в лица нам, обжигая лица, но

В маленьком купе с прорехами без простыней

Мы с тобою вместе ехали, ехали много дней

Не вставая утром, не ложились вечером спать

Оставляли звонки неотвеченными

Плевать!

Всё равно никто не знает, где мы и куда

Едем, словно привидения

Ведьмы-города

Наматывая

Горы изо льда матового перемалывая, раскалывая

Пустые арены

Разбитые окна

Исписаны стены

Словами гнева

Сбежавшее время

Зажало ответы

Мы капли на солнце

На солнце в полдень

На солнце в полдень

И какая разница…

И какая разница, долго нам или нет

Мчаться по бескрайнему Мордору на рассвет

Сквозь стекло замерзшее он похож на закат

Кажется, дотянешься… И вот же он, да никак

Помнишь, как

В маленьком своем мирке без простыней

Вместе ехали, ехали, ехали столько дней

Вдруг очнулись, проснулись, поняли

Мы одни

В этом чертовом вагоне.

Где все они?

Кроме нас все повыпрыгивали из дверей

Поезда, который разгоняется быстрей, быстрей

Разбивая время и пространство на куски

Мы летим без тормозов по краешку пропасти

Милая, родная, только ты не уставай, держись!

По канату тонкому мы переходим жизнь

Ты не оступись, слышишь, не смотри вниз

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

Я же здесь, я же здесь, я с тобой завис!

C тобой завис, с тобой завис!

Пустые арены

Разбитые окна

Исписаны стены

Словами гнева

Сбежавшее время

Зажало ответы

Мы капли на солнце

На солнце в полдень

На солнце в полдень

Onderbreek me niet als ik aan het praten ben

Ik heb nog maar vijf minuten voor alles

Is vijf minuten lang of kort?

Geen vraag meer

We maken geen films.

We vliegen bergafwaarts

Stenen, stukjes metaal vonken onder de wielen vandaan

Roestige mechanismen vallen van hun voeten

Bevriezen

Het vliegt dood in de ramen gebroken met stukjes

Vogels in onze gezichten, die onze gezichten verbranden, maar

In een klein compartiment met gaten zonder lakens

Jij en ik reden samen, reden vele dagen

's Morgens niet opstaan, 's avonds niet naar bed gaan

Oproepen onbeantwoord achtergelaten

Spit!

Nog steeds weet niemand waar we zijn en waar

We rijden als spoken

heksensteden

wankelen

Bergen van berijpt ijs malen, splijten

lege arena's

gebroken ramen

De muren zijn gekrabbeld

Met woorden van woede

Op hol geslagen tijd

De antwoorden vastgelopen

Wij zijn druppels in de zon

In de zon op de middag

In de zon op de middag

En wat is het verschil...

En wat is het verschil of we lang zijn of niet?

Haast je door eindeloze Mordor tot zonsopgang

Door het bevroren glas lijkt het wel een zonsondergang

Het lijkt erop dat je zult bereiken ... En hier is hij, maar op geen enkele manier

Weet je nog hoe?

In jouw kleine wereld zonder lakens

Samen hebben we zoveel dagen gereden, gereden, gereden

Plotseling wakker, wakker, begrepen

We zijn alleen

In deze verdomde wagen.

Waar zijn ze allemaal?

Behalve wij, sprong iedereen de deur uit

De trein die sneller, sneller accelereert

Tijd en ruimte in stukjes breken

We vliegen zonder remmen langs de rand van de afgrond

Lieve, lieve, word gewoon niet moe, wacht even!

Aan een dun touw passeren we het leven

Struikel niet, hoor, kijk niet naar beneden

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Ik ben hier, ik ben hier, ik zit aan je vast!

Het zit vast aan jou, het zit vast aan jou!

lege arena's

gebroken ramen

De muren zijn gekrabbeld

Met woorden van woede

Op hol geslagen tijd

De antwoorden vastgelopen

Wij zijn druppels in de zon

In de zon op de middag

In de zon op de middag