Ragnarok - Periphery

Forty days and nights I’ve spent alone

The shadow hungry angel inside of me grows cold

Bloodshed on my mind

A slave to these walls

Get away from the life sucking call

Set me free

Grant a pardon for the meddling soul

The lives of the fallen deserve to take the spirits toll

Within the asylum of a guilty fucking conscience I feel the presence of

insanity creep up my spine -- to lock me away in this hell

Death has made its abode on my shoulders

It clings to the palm of my hand eternally

Within ascendance I shall relive the slaughtering

You’ll sing to the dirt, praying for the break of dawn

Night will bring the presence of a ravenous demon setting out to terrify

Soul destructive like imploding stars

There’s nothing but the darkness to guide the way

There’s nothing but the darkness to guide the way

Scald the inside

Fold the endless search within you

Scale the insight, for the day it lies before us

Somewhere in time…

Off in the distance we can see, shining clear, our demise to be

We’re not listening to ourselves

Somewhere in time, we welcomed in the midnight leave

But in the distance we can see, shining clear, our demise to be

We’re not listening to ourselves

Veertig dagen en nachten heb ik alleen doorgebracht

De schaduwhongerige engel in mij wordt koud

Bloedvergieten in mijn gedachten

Een slaaf van deze muren

Ga weg van de levenszuigende oproep

Bevrijd me

Verleen gratie voor de bemoeizuchtige ziel

De levens van de gevallenen verdienen het om de tol van de geesten te eisen

In het asiel van een schuldig geweten voel ik de aanwezigheid van

krankzinnigheid kruipt door mijn rug -- om me op te sluiten in deze hel

De dood heeft zijn intrek genomen op mijn schouders

Het klampt zich eeuwig vast aan de palm van mijn hand

Bij overmacht zal ik de slachting herbeleven

Je zingt naar het vuil, biddend voor het aanbreken van de dag

De nacht brengt de aanwezigheid van een vraatzuchtige demon die op weg is om angst aan te jagen

Ziel destructief als imploderende sterren

Er is niets anders dan de duisternis om de weg te wijzen

Er is niets anders dan de duisternis om de weg te wijzen

Verbrand de binnenkant

Vouw de eindeloze zoektocht in jezelf

Schaal het inzicht, voor de dag dat het voor ons ligt

Ergens in de tijd…

In de verte kunnen we zien, helder schijnend, onze toekomstige ondergang

We luisteren niet naar onszelf

Ergens in de tijd werden we verwelkomd in het middernachtverlof

Maar in de verte kunnen we zien, helder schijnend, onze toekomstige ondergang

We luisteren niet naar onszelf