22 Faces - Periphery

Staring at the hourglass

My life it feels like a machine running with no direction

Watching time as it draws a perception obscene from a resurrection

Choking on reality

The walls of my insides they bleed from the excess incisions

Drawn and quartered by the monster who pulls on the strings

From the core of me

I’m dying to see what it is that is eating away at me

Now the stars are the sun in my world

They burn from the inside out

Ice cold in the flames burning all around

So blind to the beauty of sleep

It feels like the walls are melting, freezing into me

Have I lost track of time?

Yeah!

Why can’t I feel the burn?

Staring at the hourglass

My life it feels like a machine running with no direction

Drawn and quartered by the monster who pulls on the strings

In my resurrection

(Yeah!) Whoa, yeah I’m dying to see what it is that is eating away at me

Now the stars are the sun in my world

They burn from the inside out

Whoa, yeah I’m dying to see what it is that is eating away at me

Now the stars are the sun in my world

They burn from the inside out (inside out)

When the frustration makes a move

The second hand will swallow you

It’s tearing a hole inside

I’m buried alive

The smell of flesh is seeping into my range

Thrashing, hoping for a better way

The push, the pull

It’s tearing apart my will to thrive in the day

Pins and needles jabbing into my veins

On the verge of losing sanity

The beast tears and I can’t do a thing about it

Whoa, yeah I’m dying to see what it is that is eating away at me

Now the stars are the sun in my world

They burn from the inside out

Fuck me, I am dying for sleep

What exactly is eating away at me?

Now the stars are the sun in my world

They burn from the inside out

Staren naar de zandloper

Mijn leven, het voelt als een machine die draait zonder richting

Kijken naar de tijd die een obsceen beeld trekt van een opstanding

Verstikking door de realiteit

De muren van mijn binnenkant bloeden door de overtollige incisies

Getrokken en in vieren gedeeld door het monster dat aan de touwtjes trekt

Vanuit de kern van mij

Ik sta te popelen om te zien wat het is dat me aan het opeten is

Nu zijn de sterren de zon in mijn wereld

Ze branden van binnenuit

IJskoud in de vlammen die rondom branden

Zo blind voor de schoonheid van slaap

Het voelt alsof de muren smelten, in mij bevriezen

Ben ik de tijd uit het oog verloren?

Ja!

Waarom kan ik de brand niet voelen?

Staren naar de zandloper

Mijn leven, het voelt als een machine die draait zonder richting

Getrokken en in vieren gedeeld door het monster dat aan de touwtjes trekt

In mijn opstanding

(Yeah!) Whoa, yeah, ik sta te popelen om te zien wat het is dat me aanvreet

Nu zijn de sterren de zon in mijn wereld

Ze branden van binnenuit

Whoa, yeah, ik sta te popelen om te zien wat het is dat me aan het opeten is

Nu zijn de sterren de zon in mijn wereld

Ze branden van binnen naar buiten (van binnen naar buiten)

Wanneer de frustratie een zet maakt

De tweede hand zal je opslokken

Het scheurt een gat van binnen

Ik ben levend begraven

De geur van vlees dringt mijn assortiment binnen

Geselen, hopend op een betere manier

Het duwen, het trekken

Het verscheurt mijn wil om te gedijen in de dag

Spelden en naalden prikken in mijn aderen

Op het punt om gezond verstand te verliezen

Het beest huilt en ik kan er niets aan doen

Whoa, yeah, ik sta te popelen om te zien wat het is dat me aan het opeten is

Nu zijn de sterren de zon in mijn wereld

Ze branden van binnenuit

Fuck me, ik sterf om te slapen

Wat vreet me precies aan?

Nu zijn de sterren de zon in mijn wereld

Ze branden van binnenuit