Ow My Feelings - Periphery

Lost the way

Feel the world below me

Painlessly ascend

Torn away dissolving the life I know

Grasp the light

Feel the glow enfolding

Exaltation

Isolate the answers and truth from lies

Loss of faith

The path unravels before me

Unholy day

I’m letting go

Void the past, create the new

Separate the few because I hold ability to lead astray

Now living through every day on the path between the frozen lines

Now no one ever will know about this experience

Will someone for once step back

And gaze upon this world through my eyes

Drawn behind the point of view

Seal us from the truth

On our own the fear of life decays

Time alone reveals our fatal aspect of arrogance

In life we’re not the only ones

Free from the walls I’m alive

Lost the way

The path unravels before me

Unholy day I’m letting go

Through time these cries distort the view

Hopeless misdirection

We all defy the chance to know

This world is not the one I knew

Holding tight to our beliefs

Awake to what we have become

Now no one ever will know about this experience

Will someone for once step back

And gaze upon this world through my eyes

Time alone reveals our fatal aspect of arrogance

In life we’re not the only ones

Free from the walls I’m alive

de weg kwijt

Voel de wereld onder mij

Pijnloos opstijgen

Weggerukt en het leven dat ik ken oplost

Pak het licht

Voel de gloed omhullen

Verheerlijking

Isoleer de antwoorden en waarheid van leugens

Verlies van geloof

Het pad ontrafelt zich voor mij

onheilige dag

Ik laat los

Maak het verleden ongeldig, creëer het nieuwe

Scheid de weinigen omdat ik het vermogen heb om op een dwaalspoor te brengen

Nu elke dag doorleven op het pad tussen de bevroren lijnen

Nu zal niemand ooit iets van deze ervaring weten

Zal iemand voor een keer een stap terug doen?

En kijk door mijn ogen naar deze wereld

Getekend achter het gezichtspunt

Verzegel ons voor de waarheid

In ons eentje neemt de angst voor het leven af

Alleen de tijd onthult ons fatale aspect van arrogantie

In het leven zijn we niet de enigen

Vrij van de muren leef ik

de weg kwijt

Het pad ontrafelt zich voor mij

Onheilige dag laat ik gaan

Door de tijd heen vervormen deze kreten het zicht

Hopeloze misleiding

We tarten allemaal de kans om het te weten

Deze wereld is niet degene die ik kende

Vasthouden aan onze overtuigingen

Word wakker met wat we zijn geworden

Nu zal niemand ooit iets van deze ervaring weten

Zal iemand voor een keer een stap terug doen?

En kijk door mijn ogen naar deze wereld

Alleen de tijd onthult ons fatale aspect van arrogantie

In het leven zijn we niet de enigen

Vrij van de muren leef ik