Masamune - Periphery

As I slip away — thoughts rushing through me

Angelic call or a demon that’s calling my name?

Enter the intrepid state

Enter beyond what is seen to the spiritual stream of the vacant

Lost within (?)

Shot from the mind of the physical, leaving flesh behind

Rejected by the holy gate

I will not be directed

The course of ancient power, it will follow, fall with me

(Fucking grim and frostbitten)

Dark and grim for a memory

Measuring all the glory as it seemed

Was it enough for eternity?

(Eternity)

Foolish schemes for a destiny lined with dreams

All came crashing down on me

What will become of the energy?

Cast away, I feel the heavens slowly turning gray

Colors seem to fade

As the morning star surrounds the angels sing

Ah

Salvation, so far from unholy realms of the filth infestation

Torture the life, dead bound in wretched ways

Repent or revenge?

There’s no pardon for a meddling soul

Somewhere in time we welcomed in the fall

Now in the distance I can see shining clear, our demise to be

We’re not listening to ourselves

Terwijl ik wegglijd — schieten de gedachten door me heen

Engelachtige roep of een demon die mijn naam roept?

Betreed de onverschrokken staat

Ga verder dan wat wordt gezien naar de spirituele stroom van het lege

Verloren binnen (?)

Geschoten vanuit de geest van het fysieke, vlees achterlatend

Verworpen door de heilige poort

Ik word niet geleid

De loop van de oude macht, die zal volgen, valt met mij mee

(Verdomd grimmig en bevroren)

Donker en grimmig voor een herinnering

Alle glorie meten zoals het leek

Was het genoeg voor de eeuwigheid?

(Eeuwigheid)

Dwaze plannen voor een lot vol dromen

Alles kwam op me neer

Wat wordt er van de energie?

Werp weg, ik voel de hemel langzaam grijs worden

Kleuren lijken te vervagen

Terwijl de morgenster omringt, zingen de engelen

Ah

Redding, zo ver van onheilige rijken van de vuilplaag

Martel het leven, dood gebonden op ellendige manieren

Bekering of wraak?

Er is geen pardon voor een bemoeizuchtige ziel

Ergens in de tijd werden we verwelkomd in de herfst

Nu in de verte zie ik helder schijnen, onze aanstaande ondergang

We luisteren niet naar onszelf