Ji - Periphery

A race suppressed by oath and seal.

The

Ancient tribe, it groans.

This cold life

released us from the physical plane of the

human race.

Closing the lines.

Pave the

way, to destroy the light of their day.

Disgusting, thriving on the sun.

Teeth they

grind, waiting for the planets to align.

Take

back what belongs to the dominant being.

Congregate spilling blood.

We are the dark, that feed upon the living in solid shadow.

Conquer the earth, and bleed

the carbon masses in solar shadows.

As the cool wind blows, feel the ice grazing

over skin.

On a chilled horizon, rides the

destiny of our poor and foolish kind.

From the sun into the deep, we go.

Leaving

all known from above this lightless world.

The

humans sleep, while violently commanding

«darkness flee the dream."Forboding waves,

unclear, crash on seas.

Drawing night.

We are the dark, that feed upon the living in solid shadow.

Conquer the earth, and bleed

the carbon masses in solar shadows.

Dimensions collide, while the creature

resides inside of us all.

There’s something

evil pulsing to life that has been repressed by civil tides.

Open the barrier lines.

A race

suppressed by their repeal.

The ancient tribe

still groans.

Emotion receding as the beast

grows.

We boast the dark, unholy, presence

abound.

Een ras onderdrukt door eed en zegel.

De

Oude stam, het kreunt.

Dit koude leven

heeft ons bevrijd van het fysieke vlak van de

menselijk ras.

De lijnen sluiten.

effenen de

manier, om het licht van hun dag te vernietigen.

Walgelijk, bloeiend op de zon.

tanden zij

malen, wachtend tot de planeten zich op één lijn bevinden.

Nemen

terug wat toebehoort aan het dominante wezen.

Verzamel bloedvergieten.

Wij zijn de duisternis, die ons voeden met de levenden in stevige schaduw.

Verover de aarde, en bloeden

de koolstofmassa's in zonneschaduwen.

Terwijl de koele wind waait, voel je het ijs grazen

over de huid.

Aan een gekoelde horizon rijdt de

lot van onze arme en dwaze soort.

Van de zon de diepte in, we gaan.

weggaan

allemaal bekend van boven deze lichtloze wereld.

De

mensen slapen, terwijl ze gewelddadig bevelen

«duisternis vlucht de droom." Onheilspellende golven,

onduidelijk, crash op zee.

Tekenavond.

Wij zijn de duisternis, die ons voeden met de levenden in stevige schaduw.

Verover de aarde, en bloeden

de koolstofmassa's in zonneschaduwen.

Dimensies botsen, terwijl het wezen

bevindt zich in ons allemaal.

Er is iets

kwaad pulserend tot leven dat is onderdrukt door burgerlijke getijden.

Open de slagboomlijnen.

Een race

onderdrukt door hun intrekking.

De oude stam

kreunt nog steeds.

Emotie neemt af als het beest

groeit.

We roemen de donkere, onheilige aanwezigheid

in overvloed.