Jetpacks Was Yes! - Periphery

These walls of time release

My eyes move like the drift

The cries, they resonate within

The fabric tears before me

Break ties between the kin

Reaching for a way out of this dream

I waste my breath ascending

Fears lead me astray

The past brings them to be

Whats left to carry me…

But a memory

The dream endures these lies

Forever at the edge, left surviving alone

Whats left as I wonder

I’ve found a world where I am free

Inside that which is truth

What of this illusion I’ve come to know?

It’s not the same

Holding back the distance memories

Presently I’ve found I am not alone

In a world of infinity sewn

I reach for a way out of this

I waste life like it’s nothing but a fantasy

Fears lead me astray

The past brings them to be

Whats left to carry me

Perceive beyond the seam

A soul evolves as one

Deze muren van time release

Mijn ogen bewegen als de drift

De kreten, ze resoneren van binnen

De stof scheurt voor me

Breek de banden tussen de verwanten

Zoeken naar een uitweg uit deze droom

Ik verspil mijn adem oplopend

Angsten leiden me op een dwaalspoor

Het verleden brengt ze tot zijn

Wat blijft er over om mij te dragen...

Maar een herinnering

De droom verdraagt ​​deze leugens

Voor altijd aan de rand, alleen gelaten om te overleven

Wat blijft er over als ik vraag me af?

Ik heb een wereld gevonden waarin ik vrij ben

Binnenin wat de waarheid is

Hoe zit het met deze illusie die ik heb leren kennen?

Het is niet hetzelfde

De afstandsherinneringen tegenhouden

Op dit moment heb ik ontdekt dat ik niet de enige ben

In een wereld van oneindig genaaid

Ik reik naar een uitweg hieruit

Ik verspil het leven alsof het niets anders is dan een fantasie

Angsten leiden me op een dwaalspoor

Het verleden brengt ze tot zijn

Wat blijft er over om mij te dragen

Waarnemen voorbij de naad

Een ziel evolueert als één