Fortunate Son - Pere Ubu

I hear voices in my head

That’s me

My voice

The problem with crazy people

They don’t recognize that voice as their own

One person you don’t want to be alienated from is yourself

That’s got to cause problems

My favorite voice speaks from under the lamplight

Of a roadside diner

In the urban sprawl of Los Angeles

Some time in the 40s

Something like a Jim Thompson novel

I like to speak from other places that don’t xist

Waiting in line at a Dairy Freeze Whip

On a bayou outside Houston

Insid the ghost ruins

Of the cities of my Martian ancestors

At the end counter table of the Waffle House

With the view of Walden Pond

I was just there

A man about my age comes in

For lunch with his granddaughter

He punches in Fortunate Son and Layla

On the jukebox

I’m looking out the window

Thinking about America

And I start to cry

So I pay the waitress for his meal

And tell her not to say who it was

But she does

And he comes out to thank me

Thanks for playing the songs I answer

You like Eric Clapton?

he asks

I think about what to say

It takes a moment

It’s a good song I say

Places that don’t exist have something in common

They’re real

Places that do exist aren’t so real after awhile

Ik hoor stemmen in mijn hoofd

Dat ben ik

Mijn stem

Het probleem met gekke mensen

Ze herkennen die stem niet als hun eigen stem

Een persoon van wie je niet vervreemd wilt raken, ben jijzelf

Dat moet problemen veroorzaken

Mijn favoriete stem spreekt van onder het lamplicht

Van een restaurant langs de weg

In de stadsuitbreiding van Los Angeles

Ergens in de jaren 40

Zoiets als een Jim Thompson-roman

Ik spreek graag vanuit andere plaatsen die niet bestaan

In de rij wachten bij een Dairy Freeze Whip

Op een baai buiten Houston

Binnen in de spookruïnes

Van de steden van mijn Mars-voorouders

Aan de eindtafel van het Waffle House

Met uitzicht op Walden Pond

Ik was er gewoon

Er komt een man van ongeveer mijn leeftijd binnen

Voor de lunch met zijn kleindochter

Hij slaat in op Fortunate Son en Layla

Op de jukebox

Ik kijk uit het raam

Denkend aan Amerika

En ik begin te huilen

Dus ik betaal de serveerster voor zijn maaltijd

En zeg haar niet te zeggen wie het was

Maar dat doet ze

En hij komt naar buiten om me te bedanken

Bedankt voor het afspelen van de nummers die ik beantwoord

Vind je Eric Clapton leuk?

hij vraagt

Ik denk na over wat ik moet zeggen

Het duurt even

Het is een goed nummer, zeg ik

Plaatsen die niet bestaan, hebben iets gemeen

Ze zijn echt

Plaatsen die wel bestaan, zijn na een tijdje niet meer zo echt