On Summer - Pentimento

And so it goes

Such a natural ebb & flow —

The way that I seem to lose everything I love

I blame myself for fucking up

The weight on my chest was something I wouldn’t wish on anyone

I can’t understand why I get so angry when

I hear things you say about how «over it» you think I am

'cause I sure as hell would like to think that I’ve moved past

All the things that hold me back

But the truth is…

There will always be that part of me, that pit in my chest;

There to replace the space you lived

But the more I sink into reasons it didn’t work out

I wonder if you’ve ever blamed yourself

And no, I don’t mean «blame» in some superficial way

As if I could ever say you weren’t good enough for me

I mean that there are pieces of what we were

That were flawed and immature

And your lack of trust, with a lack of reason

Helped fuck this up

En zo gaat het

Zo'n natuurlijke eb en vloed —

De manier waarop ik alles lijk te verliezen waar ik van hou

Ik geef mezelf de schuld dat ik het verkloot

Het gewicht op mijn borst was iets wat ik niemand zou wensen

Ik begrijp niet waarom ik zo boos word als

Ik hoor dingen die je zegt over hoe "over het heen" je denkt dat ik ben

want ik zou heel graag willen denken dat ik voorbij ben gegaan

Alle dingen die me tegenhouden

Maar de waarheid is...

Er zal altijd dat deel van mij zijn, die put in mijn borst;

Daar om de ruimte te vervangen waar je woonde

Maar hoe meer ik me verdiep in de redenen waarom het niet lukte

Ik vraag me af of je jezelf ooit de schuld hebt gegeven

En nee, ik bedoel niet op de een of andere oppervlakkige manier "schuld"

Alsof ik ooit zou kunnen zeggen dat je niet goed genoeg voor me was

Ik bedoel dat er stukjes zijn van wat we waren

Die waren gebrekkig en onvolwassen

En je gebrek aan vertrouwen, met een gebrek aan reden

Hielp dit te verpesten