Hartini Exedra - Peggy Zina

Μια σου λέξη μου φτάνει όνειρα να κάνω

Κι από μένα να θέλω κάτι παραπάνω

Να γελώ, να κλαίω, ξαναζώ

Να λέω δε μπορώ άλλο να κάνω

Σε μια χάρτινη εξέδρα η ζωή μου στήθηκε

Και στην πρώτη τρικυμία έπεσε διαλύθηκε

Βγάλε με απ' το σκοτάδι και το φως σου κέρνα με

Κι από την ανασφάλεια στην αγάπη πέρνα με

Δεν αντέχω να βλέπω γύρω μου συντρίμμια

Κι αναμνήσεις να έχω στο μυαλό αγρίμια

Μέσα μου ν' αλλάξω τα παλιά

Να κάψω να μη ζω πάλι στα ίδια

Eén woord van jou is genoeg om te dromen

En van mij om iets meer te willen

Om te lachen, te huilen, om weer te leven

Om te zeggen dat ik niet meer kan doen

Mijn leven was opgezet op een papieren platform

En in de eerste storm viel hij en ontbonden

Haal me uit de duisternis en verlicht me

En van onzekerheid naar liefde gaat aan mij voorbij

Ik kan het niet verdragen om puin om me heen te zien

En herinneringen om in mijn gedachten te hebben wild

In mij om het oude te veranderen

Om te branden om niet meer in hetzelfde te leven