Mi Locura - Pedro Guerra, Miguel Poveda

Deja que el fuego encienda la piel del río

Deja que den su fruto los desvaríos

Deja que el mar se seque

Que el sol se enfríe

Que haya recuerdo en el olvido

Deja que abran las puertas del laberinto

Deja que del silencio se escape el ruido

Deja que el rayo cese

Que el viento calme

Que den a luz los clandestinos

Deja que mi locura y yo

Corramos el peligro

Te digo deja

Deja te pido.

(bis)

Deja

Deja que suba al cielo de los caprichos

Deja brotar la fuente de los prodigios

Deja que corra el aire

Que llegue el día

Que encuentre paz el fugitivo

Deja que no me importe el renglón torcido

Deja sentir cercano lo que es esquivo

Deja que el árbol vuele

Vivir la vida

Que de dolor no sea el quejido

Deja que mi locura y yo

Corramos el peligro

Te digo deja

Deja te pido.

(bis)

Deja

Laat het vuur de huid van de rivier verlichten

Laat het geraaskal vruchten afwerpen

Laat de zee drogen

laat de zon afkoelen

Laat er een herinnering zijn in de vergetelheid

Laat ze de deuren van het doolhof openen

Laat de stilte ontsnappen aan het lawaai

Laat de bliksem ophouden

laat de wind rustig

Laat de clandestien bevallen

Laat mijn waanzin en ik

Laten we het risico lopen

Ik zeg je vertrekken

Ga weg vraag ik je.

(bis)

Bladeren

Laat het naar de hemel van de grillen gaan

Laat de fontein van wonderen stromen

laat de lucht stromen

laat de dag komen

Moge de voortvluchtige vrede vinden

Laat me niet letten op de kromme lijn

Laat wat ongrijpbaar is dichtbij voelen

laat de boom vliegen

Leef het leven

Laat het gekreun niet pijnlijk zijn

Laat mijn waanzin en ik

Laten we het risico lopen

Ik zeg je vertrekken

Ga weg vraag ik je.

(bis)

Bladeren