El alfarero - Miguel Poveda

Fatigas grandes pasé

Con lo que yo te he querío

Te tengo que aborrecer

Como revienta un cañón

A fuerzas de darle golpes

Así voy a reventar yo

El día que yo te coja

Te voy a cantar las cuarenta

Tienes muy mala lengua

Y tó lo que dices te lo inventas

Quiero que me formes

Como el alfarero

Hazme como quieras

Conforma tus deseos

Y diséñame, mi amor

A tu modelo;

Tú eres la gran artista

Y yo barro sin precio

Hay muchos defectos

Roturas por dentro

Que causan en mi vida

Tristezas y lamentos;

Es mi cuerpo inservible

Y ya no hay nada bueno

Necesito tu mano

Que forme, te lo ruego

No hay que me guste más

Que caminar por los caminos

Con la luna de graná

Que te quiero y tú no lo sabes

La culpa tienes de todos mis males

Ik ging door grote vermoeidheid

Met wat ik van je heb gehouden

ik moet je haten

Hoe barst een kanon?

Door hem te verslaan

Zo ga ik barsten

De dag dat ik je vang

Ik ga je de veertig zingen

je hebt een hele slechte tong

En alles wat je zegt verzin je

Ik wil dat je me traint

zoals de pottenbakker

maak me wat je wilt

voldoen aan uw wensen

En ontwerp mij, mijn liefste

naar uw model;

jij bent de grote artiest

En ik modder zonder prijs

er zijn veel gebreken

breekt van binnen

Welke oorzaak in mijn leven?

Verdriet en spijt;

Het is mijn nutteloze lichaam

En er is niets goeds meer

ik heb je hand nodig

Welke vorm, ik smeek je?

Er is niets dat ik leuker vind

Loop dan over de wegen

Met de graná moon

Dat ik van je hou en je weet het niet

Jij bent de schuld van al mijn kwalen