Скин - Павел Воля

Я позволяю тебе слишком многое: ты где хочешь меня трогаешь.

Трогаешь спину, руки и ноги.

Ты где хочешь меня трогаешь.

Смотришь на меня в мои любые места.

Ты запомнишь меня таким, пока я не стар.

А если честно, на самом деле, ты колешь рисунок на моем теле.

Припев:

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

Напиши, что хочешь на моей коже.

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

И будто снова ты, как будто не боясь высоты,

Проснувшись утром, обычным хмурым.

Мы будем падать только вверх, как будто снова нет помех.

Обычным утром, таким же хмурым, но…

Припев:

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

Но, но, но.

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

Ты пишешь на мне что-то своею рукою.

Письмо, записку, как обрывок салфетки.

Я так давно не был с тобой.

Моя спина тетрадь и не заполнены клетки.

Буквами посменными, словами и чтобы руки твои написали,

Мне нужен очень твой не разборчивый мелкий почерк.

Завтра поздно ночью прочитаю в зеркале это, путаясь в строчках твоих аккуратных.

После выкурю сигарету, и она мне покажется даже приятной.

Я жду письмо, из дома не выхожу.

Я смотрю в глазок, я за дверью слежу.

Я жду письмо, снова и снова.

Нам так надо всем в жизни чего-то иного.

Припев:

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

Напиши, что хочешь на моей коже.

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

И будто снова ты, как будто не боясь высоты,

Проснувшись утром, обычным хмурым.

Мы будем падать только вверх, как будто снова нет помех.

Обычным утром, таким же хмурым, но…

Припев:

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже.

Не обижусь даже — это ты же написала все же.

Если это тебе поможет, напиши, что хочешь на моей коже…

Ik laat je te veel toe: je raakt me aan waar je maar wilt.

Je raakt je rug, armen en benen aan.

Je raakt me aan waar je maar wilt.

Je kijkt naar me op mijn plaatsen.

Je zult me ​​zo herinneren tot ik oud ben.

En om eerlijk te zijn, in feite prik je een patroon op mijn lichaam.

Refrein:

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

Schrijf op mijn huid wat je wilt.

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

En alsof je weer was, alsof je geen hoogtevrees had,

Wakker worden in de ochtend, de gebruikelijke somber.

We zullen alleen maar naar boven vallen, alsof er geen obstakels meer zijn.

Op een gewone ochtend, net zo somber, maar...

Refrein:

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

Maar maar maar.

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

Je schrijft iets op me met je hand.

Een brief, een briefje, als een stuk servet.

Ik ben zo lang niet bij je geweest.

Mijn rug is een notitieboekje en de cellen zijn niet gevuld.

Veranderlijke letters, woorden en zodat je handen schrijven,

Ik heb je onleesbare kleine handschrift echt nodig.

Morgen laat op de avond zal ik dit in de spiegel lezen, in de war door je strakke lijnen.

Nadat ik een sigaret heb gerookt, en het lijkt me zelfs prettig.

Ik wacht op een brief, ik ga het huis niet uit.

Ik kijk door het kijkgaatje, ik kijk naar de deur.

Ik wacht op een brief, keer op keer.

We hebben allemaal iets anders nodig in het leven.

Refrein:

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

Schrijf op mijn huid wat je wilt.

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

En alsof je weer was, alsof je geen hoogtevrees had,

Wakker worden in de ochtend, de gebruikelijke somber.

We zullen alleen maar naar boven vallen, alsof er geen obstakels meer zijn.

Op een gewone ochtend, net zo somber, maar...

Refrein:

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt.

Ik zal niet eens beledigd zijn - je hebt het toch geschreven.

Als het je helpt, schrijf dan op mijn huid wat je wilt...