Кошки - Павел Воля

Тихо…

Тихо я войду в твой дом.

Мы посидим с тобой вдвоём.

Это будет поздний вечер.

В темноте тобой я буду не замечен.

Мои шаги тебе еле слышны.

Я прижался в углу у стены.

Я смотрю, как ты стоишь у окна;

А ты думаешь, что ты здесь одна.

Ведь я, я, как кошка.

Я смотрю, как ты стоишь у окошка.

Я, я, как кошка;

я пришёл, я получу своё,

Мне бы только подождать немножко.

Тихо, как тихо ты дышишь,

Но моего дыхания ты не слышишь.

В этой комнате я не один,

В этой комнате дышат сотни мужчин.

Ты закрыла окно, ты стремишься в кровать,

Но этой ночью тебе не удастся поспать.

Мы пробудем в комнате, пока здесь темно.

Но нас утром не будет, мы выйдем в окно.

Ведь мы, мы как кошки.

Смотрим,

Как ты стоишь и смотришь в окошко.

Мы, мы, как кошки.

Мы пришли, и мы своё получим,

Нам бы только подождать немножко.

Ты проснёшься, пойдёшь в туалет,

А вернёшься — а нас уже нет.

Приоткрыто окно, незашторенный тюль,

И за этим окном ветер гонит июль.

Вспомнишь, что ты видела ночью,

И ещё раз захочешь, это точно.

Завтра снова ляжешь спать,

Завтра мы придём опять;

Ведь мы, мы, как кошки.

Мы, мы как кошки;

Смотрим, как ты смотришь в окошко,

Просто смотрим, как ты смотришь в окошко.

Мы, мы как кошки;

Мы пришли, мы получили, —

Просто мы подождали немножко.

Rustig…

Rustig zal ik je huis binnengaan.

We gaan samen bij je zitten.

Het wordt laat in de avond.

In de duisternis zal ik niet door jou worden opgemerkt.

Je hoort mijn stappen amper.

Ik nestelde me in de hoek tegen de muur.

Ik zie je bij het raam staan;

En je denkt dat je hier alleen bent.

Ik, ik, hou tenslotte van een kat.

Ik zie je bij het raam staan.

Ik ben, ik ben als een kat;

Ik kwam, ik zal de mijne krijgen

Ik zou gewoon even wachten.

Rustig, hoe stil adem je,

Maar je hoort mijn adem niet.

Ik ben niet alleen in deze kamer

Honderden mannen ademen in deze kamer.

Je sloot het raam, je verlangt naar bed,

Maar vannacht kun je niet slapen.

We blijven in de kamer zolang het hier donker is.

Maar we zijn hier morgenochtend niet, we gaan het raam uit.

We zijn tenslotte net katten.

Wij kijken

Hoe sta je en kijk je uit het raam.

We zijn, we zijn als katten.

We zijn gekomen, en we zullen de onze krijgen,

We zouden gewoon even moeten wachten.

Je wordt wakker, gaat naar het toilet,

En je komt terug - en we zijn er niet meer.

Het raam staat op een kier, de tule is niet voorzien van gordijnen,

En buiten dit raam drijft de wind juli.

Onthoud wat je 's nachts zag

En dat wil je weer, dat is zeker.

Morgen ga je weer slapen

Morgen komen we weer;

We zijn tenslotte, we zijn als katten.

We zijn, we zijn als katten;

Laten we eens kijken hoe je uit het raam kijkt,

We kijken gewoon hoe je uit het raam kijkt.

We zijn, we zijn als katten;

We kwamen, we kregen, -

We hebben gewoon een beetje gewacht.