Walk the Distance - Patrick Jørgensen

I was nine years old with a dream

Just a tiny kid, tryna fit in

And in between the times when I’m showing up at school

I was with my friends, and I’m acting like a fool

I’m dropping by the house, I’m in need of mama’s shelter

Dropping by to see if there was anything that I could do to help her

Whether that be taking out the trash or trashing up the kitchen

It’s never safe to say with all the meals that you were cooking

Every Sunday waking up to hot cakes

Wait in line, see how much time that takes

Feeding five of us kids sitting ring around the table

When you were walking ill and barely able

And our lunch bags had smiles of their own

I brought it into school, if I didn’t leave it home

I was on the move when your days were feeling long

I was into trouble, you was barely holding on

Wouldn’t change, hear me out, listen

What I needed, shook my eyes and vision

Used to be a time, wishing it was different

Found it difficult, had to walk the distance

Know you’re gone, miss your kitchen

What you used to cook, love fixes

Used to be a time, wishing it was different

Found it difficult, had to walk the distance

I was ten years old on a bike

Dreams of going big member what it was like

Adrenalin rush, out there looking for a jump

I was never good, but I thought I was a champ

I often came home with bruises on my knees

Never had keys, you were there to let me in

Patching me up, fixing supper, taking care

Making sure my pain and my troubles disappear

Airing out my lungs became a habit every night

What I had seen was the things that I would write

And despite the fact that it was rarely any good

At least I felt like audiences really understood

Up in all the mix you had a spiral of your own

In and out of hospitals became your second home

I was on the move, tryna find where I belong

Often found a spot, but I knew that it was wrong

Wouldn’t change, hear me out, listen

What I needed, shook my eyes and vision

Used to be a time, wishing it was different

Found it difficult, had to walk the distance

Know you’re gone, miss your kitchen

What you used to cook, love fixes

Used to be a time, wishing it was different

Found it difficult, had to walk the distance

Ik was negen jaar oud met een droom

Gewoon een klein kind, probeer erbij te horen

En tussen de tijden dat ik op school kom

Ik was met mijn vrienden en ik gedraag me als een dwaas

Ik kom langs bij het huis, ik heb mama's onderdak nodig

Ik kwam langs om te zien of ik iets kon doen om haar te helpen

Of dat nu de vuilnis buiten zet of de keuken opruimt

Het is nooit veilig om te zeggen met alle maaltijden die je aan het koken was

Elke zondag wakker worden met warme broodjes

Wacht in de rij, kijk hoeveel tijd dat kost

Vijf van ons eten geven terwijl de kinderen rond de tafel zitten

Toen je ziek liep en nauwelijks in staat was

En onze lunchtassen hadden hun eigen glimlach

Ik heb het mee naar school genomen, als ik het niet thuis zou laten

Ik was onderweg toen je dagen lang waren

Ik zat in de problemen, je hield het amper vol

Zou niet veranderen, luister naar me, luister

Wat ik nodig had, schudde mijn ogen en visie

Vroeger was het een tijd, ik wou dat het anders was

Vond het moeilijk, moest de afstand lopen

Weet dat je weg bent, mis je keuken

Wat je vroeger kookte, hou van repareren

Vroeger was het een tijd, ik wou dat het anders was

Vond het moeilijk, moest de afstand lopen

Ik was tien jaar oud op een fiets

Dromen om groot lid te worden hoe het was

Adrenalinekick, daarbuiten op zoek naar een sprong

Ik was nooit goed, maar ik dacht dat ik een kampioen was

Ik kwam vaak thuis met blauwe plekken op mijn knieën

Nooit sleutels gehad, je was er om me binnen te laten

Me oplappen, avondeten maken, oppassen

Ervoor zorgen dat mijn pijn en mijn problemen verdwijnen

Het luchten van mijn longen werd elke avond een gewoonte

Wat ik had gezien, waren de dingen die ik zou schrijven

En ondanks het feit dat het zelden goed was

Ik had tenminste het gevoel dat het publiek het echt begreep

Up in alle mix had je een eigen spiraal

Ziekenhuis in en uit werd je tweede thuis

Ik was onderweg, probeer te vinden waar ik thuishoor

Vaak een plekje gevonden, maar ik wist dat het fout was

Zou niet veranderen, luister naar me, luister

Wat ik nodig had, schudde mijn ogen en visie

Vroeger was het een tijd, ik wou dat het anders was

Vond het moeilijk, moest de afstand lopen

Weet dat je weg bent, mis je keuken

Wat je vroeger kookte, hou van repareren

Vroeger was het een tijd, ik wou dat het anders was

Vond het moeilijk, moest de afstand lopen