Chi sono? - Pathos

Vuoi sapere cosa sento?

Cento coltellate ogni secondo nel cervello

Ed io sto urlando nel profondo dell’abisso

Ma non sento la mia voce, qui il dolore atroce è ormai una pelle

Sembra in fondo un bene per il mondo e fisso

La foto di un bambino con lo sguardo andato

Vorrei ridarti ciò che il mondo ti ha rubato

Tu che assente ti rifugi nella musica, la penna è magica

L’inchiostro è il kintsugi alla ceramica dell’anima

Siamo parecchio strani, siamo parecchio stanchi

Stanchi di crepare per seicento euro al mese

Far campare una famiglia in questo merda di paese

Fa di me un eroe o un fuorilegge?

Cazzo ne sapete

Aripiprazolo solo per fermare tutto

Nascondere bottiglie su bottiglie, non per fare brutto

Vivere da morto con lo Xanax nella stanza

Mentre esco dal mio corpo c’ho soltanto una domanda:

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Lasciate ogni speranza o voi che entrate nella stanza senza lacci

Istanza frammentata della luce sulla noce opaca

Dissociata fra gli inganni disegnati dagli stoici soli, eroici e vuoti

Superflares metodici e ci

Hanno strappato via l’ossigeno ma respiriamo

Han tolto il suolo sotto i piedi ma ancora balliamo

Con Pessoa seduto ai bordi del tao

Come stelle furiose nella furente calma del caos

I miei soldati stanno rannicchiati in venti metri quadri

In una casa senza quadri, con terrore, ai lati

I miei soldati hanno occhi da bambini e a differenza di voi «umani»

Hanno un cuore e calore alle mani

I miei soldati sono artisti senza riflettore

Ti mandano a casa con la stoffa o col cartone

Nell’eterna battaglia contro lo stigma e l’ignoranza

Abbiamo sette sigarette, le stelle, ma una domanda:

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

«Dio ti può aiutare.»

«ahahah, se non do retta al mio amico immaginario, perchè cazzo dovrei dar

retta al vostro?»

No, i veri matti stanno fuori dottore mi creda

Fanno l’elemosina sperando qualcuno li veda

Trattano donne come se fossero sacchi di merda

Spaccano crani di corpi inermi dentro una caserma

Orde di zombie dicon: «Vai capitano

Che se muoiono loro, in fondo, son cose che capitano»

Ho paura che i venti qui soffieranno in orario

Ma piano piano, coi sorrisi, coi bacioni, fra un piatto e l’altro

Sogno di svegliarmi come Eckhart Tolle

Un 9 maggio che distrugga quelle vitree bolle

Ed ogni debito, narcisismo oppio del popolo

Depressione Ray-Ban neri che al volto si fondono

Miliardi di pensieri che si scontrano, il suo volto

Voglio un’emozione allo sbocciare di un tramonto

Ma ho esaurito l’oceano negli occhi, buia è la landa

Ma è per loro e per te che risponderai alla domanda:

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Io chi sono?

Io chi sono?

A ogni trauma tiro su il cappuccio e vado non so dove come in Mr. Robot

Al mio risveglio tutto è fermo

È fuoco, è finto

Infinito loop, un fottuto labirinto

Wil je weten wat ik voel?

Honderd steekwonden per seconde in de hersenen

En ik schreeuw in de diepten van de afgrond

Maar ik hoor mijn stem niet, hier is de ondragelijke pijn nu een huid

Het lijkt in wezen goed voor de wereld en opgelost

De foto van een kind met een verdwenen blik

Ik wil je graag teruggeven wat de wereld van je heeft gestolen

Jij die afwezig bent, zoekt zijn toevlucht in muziek, de pen is magisch

De inkt is de keramische kintsugi van de ziel

We zijn nogal vreemd, we zijn behoorlijk moe

Moe van het vergaan voor zeshonderd euro per maand

Een gezin laten leven in dit kloteland

Maakt het mij een held of een outlaw?

Shit, weet je

Aripiprazol gewoon om alles te stoppen

Flessen op flessen verstoppen, niet om er lelijk uit te zien

Levend dood met Xanax in de kamer

Als ik mijn lichaam verlaat, heb ik maar één vraag:

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik de motorkap omhoog en ga ik ik weet niet waarheen zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik de motorkap omhoog en ga ik ik weet niet waarheen zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Laat alle hoop varen, jij die de kamer binnenkomt zonder veters

Gefragmenteerd exemplaar van licht op mat walnoot

Gedissocieerd tussen de misleidingen ontworpen door de eenzame, heldhaftige en lege stoïcijnen

Methodische superflares en daar

Ze ontdaan van de zuurstof, maar we ademen

Ze hebben de grond onder de voeten verwijderd, maar we dansen nog steeds

Met Pessoa zittend op de rand van de tao

Als woedende sterren in de razende stilte van de chaos

Mijn soldaten zitten opeengepakt op twintig vierkante meter

In een huis zonder schilderijen, met terreur, aan de zijkanten

Mijn soldaten hebben kinderogen en in tegenstelling tot jullie "mensen"

Ze hebben een hart en handen warmte

Mijn soldaten zijn kunstenaars zonder schijnwerpers

Ze sturen je naar huis met stof of karton

In de eeuwige strijd tegen stigma en onwetendheid

We hebben zeven sigaretten, de sterren, maar één vraag:

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik de motorkap omhoog en ga ik ik weet niet waarheen zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik mijn capuchon op en ga ik weet niet waarheen, zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

"God kan je helpen."

«ahahah, als ik niet luister naar mijn denkbeeldige vriend, waarom zou ik dan verdomme luisteren?

rechtstreeks naar die van jou?»

Nee, echte gekke mensen blijven buiten dokter, geloof me

Ze geven aalmoezen in de hoop dat iemand ze ziet

Ze behandelen vrouwen alsof het strontzakken zijn

Ze breken de schedels van hulpeloze lichamen in een kazerne

Hordes zombies zeggen: «Ga, kapitein

Dat als ze doodgaan, dit tenslotte dingen zijn die gebeuren'

Ik ben bang dat de wind hier op tijd gaat waaien

Maar langzaam, met een glimlach, met dikke kussen, tussen het ene gerecht en het andere

Ik droom ervan wakker te worden zoals Eckhart Tolle

Een 9 mei die die glazige bubbels vernietigt

En elke schuld, narcisme, de opium van het volk

Depressie Ray-Ban zwarttinten die opgaan in het gezicht

Miljarden gedachten die botsen, zijn gezicht

Ik wil een emotie bij het bloeien van een zonsondergang

Maar ik heb de oceaan in mijn ogen uitgeput, het land is donker

Maar het is voor hen en voor jou dat je de vraag beantwoordt:

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik mijn capuchon op en ga ik weet niet waarheen, zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik mijn capuchon op en ga ik weet niet waarheen, zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik mijn capuchon op en ga ik weet niet waarheen, zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint

Ik wie ben ik?

Ik wie ben ik?

Bij elk trauma trek ik mijn capuchon op en ga ik weet niet waarheen, zoals in Mr. Robot

Als ik wakker word, is alles stil

Het is vuur, het is nep

Oneindige lus, een verdomd labyrint