Voltaire - Paola Turci

Mille crudeli nemici

Assediano la nostra vita

Sempre da noi maledetta ma sempre

Così cara

Il nostro cuore smarrito

Senza guida e senza appoggio

È bruciato dal desiderio congelato

Dalla noia

Nessuno di noi ha vissuto senza

Conoscere le lacrime

Ah… non avveleniamo la dolcezza

Che ci resta…

Duizend wrede vijanden

Ze belegeren ons leven

Altijd door ons vervloekt, maar altijd

Zo dierbaar

Ons verloren hart

Zonder gids en zonder ondersteuning

Hij is verbrand met bevroren verlangen

uit verveling

Niemand van ons heeft zonder geleefd

Ken de tranen

Ah... laten we de zoetheid niet vergiftigen

Wat blijft er voor ons over...