Tulipani - Paola Turci

Mamma, raccolgo i pensieri

E sono tutti annodati dal buio

Di un giorno di sole d’agosto

Nel giorno d’inverno d’agosto

Gioco cio miei pochi anni

E conto i miei angeli in cielo

Forse mi fanno uno scherzo

O sono alla prova, forse mi lasciano da solo

Hai preso casa in vacanza, i fiori

Il riposo e i tuoi cani

Io sto annegando nel vuoto

Mi bruciano gli occhi

Chissà che bellezza i tuoi tulipani

Chissà che bellezza, saranno domani…

Per tutte le volte che non sai

Se dirmi che passa o non passa mai

Tu non ci pensare, e asciuga

Le lacrime agli occhi

Oppure ricordami il tempo di un fiore

Che nasce, da uno che muore

E stai qui

Mamma, raccolgo i pensieri

In questi giorni di pace nel buio

All’ombra di un sole d’agosto

Uno, per uno, al suo posto

E poi, nei miei pochi anni

Conto i colpevoli in cielo

Forse mi fanno arrabbiare, o sono alla prova

Eppure qui non sono solo

Ho pagine ferme, di un libro prezioso

Che gli altri hanno letto

Io ho solo guardato

E, mentre correvano tutti, mi sono fermato;

In un giorno di scuola

Per tutte le volte che non sai

Se dirmi che passa o non passa mai

Tu non ci pensare, e asciuga

Le lacrime agli occhi

Oppure ricordami il tempo di un fiore

Che nasce, da uno che muore

E stai qui

Regalami il tempo di un fiore

Che nasce, da un altro che muore

E stai qui

Mam, ik verzamel mijn gedachten

En ze zijn allemaal geknoopt door het donker

Van een zonnige dag in augustus

Op de winterdag in augustus

Ik speel mijn paar jaar

En ik tel mijn engelen in de hemel

Misschien maken ze een grap met me

Of sta ik terecht, misschien laten ze me met rust

Je nam op vakantie de bloemen mee naar huis

Rust en je honden

Ik verdrink in leegte

Mijn ogen branden

Wie weet wat voor moois jouw tulpen zijn

Wie weet wat voor moois, dat zijn ze morgen...

Voor alle keren dat je het niet weet

Of je me nu vertelt dat het overgaat of nooit overgaat

Niet over nadenken, en droog

Tranen in mijn ogen

Of herinner me aan de tijd van een bloem

Dat is geboren, uit iemand die sterft

En blijf hier

Mam, ik verzamel mijn gedachten

In deze dagen van vrede in het donker

In de schaduw van een augustuszon

Eén voor één op zijn plaats

En dan, in mijn paar jaar

Ik tel de schuldigen in de hemel

Misschien maken ze me boos, of word ik getest

Toch ben ik hier niet alleen

Ik heb nog pagina's, van een kostbaar boek

Dat anderen hebben gelezen

ik heb net gekeken

En terwijl ze allemaal aan het rennen waren, stopte ik;

Op een schooldag

Voor alle keren dat je het niet weet

Of je me nu vertelt dat het overgaat of nooit overgaat

Niet over nadenken, en droog

Tranen in mijn ogen

Of herinner me aan de tijd van een bloem

Dat is geboren, uit iemand die sterft

En blijf hier

Geef me de tijd van een bloem

Die is geboren, van een ander die sterft

En blijf hier