The Mark - Overkill

Steal it, take it, know my name in loving memory

Sand it, brand it, in your brain, a forthright eulogy

I am but a sinner here, my faults are underlined

I have but to hold you near to cleanse the sins of time

I have known you, all too well

I have shown you, all too well

I have thrilled you, all too well

I have filled you, with the sense of what you need to

Speak up, calling my name out

Speak up, the shattering of doubt

This is where you start

With nails run through your heart

Leave the name, burned in the brain

Leave your mark

Find it, blind it with your light or curse to be alive

Will it, kill it in your night, commit yourself to thrive

You are but a sinner hear, each breath is now your crime

You have but to shed a tear, to wash away the time

I have known you, all too well

I have shown you, all too well

I have thrilled you, all too well

I have filled you, with the sense of what you need to

Speak up, calling my name out

Speak up, the shattering of doubt

This is where you start

With nails run through your heart

Leave the name, burned in the brain

Leave your mark

Give me your principles, values and hope

Or I’ll take them away

Not so convincible if you can’t cope

Or rise to the day

Worn out the morals that lit up the path

Now gone to the dark

Frayed are the laurels, igniting the wrath

They left in the mark

Wrap me in darkness, wrap me in light

Wrap me in indestructible light

Way down the road it’s better, believe me

Way down the road it’s gone (god)

Carry the load, it’s harder, believe me

Carry it to your dawn (a lightning rod)

Way down the road it’s better, believe me

Way down the road it’s gone (god)

Carry the load, it’s harder, believe me

Carry it to your dawn (a lightning rod)

Steel het, pak het, ken mijn naam in liefdevolle herinnering

Schuur het, brand het, in je hersenen, een openhartige lofrede

Ik ben hier maar een zondaar, mijn fouten zijn onderstreept

Ik hoef je alleen maar dicht bij je te houden om de zonden van de tijd te reinigen

Ik ken je, maar al te goed

Ik heb het je maar al te goed laten zien

Ik heb je enthousiast gemaakt, maar al te goed

Ik heb je gevuld met het gevoel van wat je nodig hebt

Spreek me uit en roep mijn naam uit

Spreek je uit, de verpletterende twijfel

Dit is waar je begint

Met nagels die door je hart gaan

Laat de naam achter, verbrand in de hersenen

Laat je stempel achter

Vind het, verblind het met je licht of vloek om te leven

Zal het, het doden in je nacht, jezelf inzetten om te gedijen?

Je bent maar een zondaar hoor, elke ademhaling is nu je misdaad

Je hoeft maar een traan te laten, om de tijd weg te spoelen

Ik ken je, maar al te goed

Ik heb het je maar al te goed laten zien

Ik heb je enthousiast gemaakt, maar al te goed

Ik heb je gevuld met het gevoel van wat je nodig hebt

Spreek me uit en roep mijn naam uit

Spreek je uit, de verpletterende twijfel

Dit is waar je begint

Met nagels die door je hart gaan

Laat de naam achter, verbrand in de hersenen

Laat je stempel achter

Geef me je principes, waarden en hoop

Of ik haal ze weg

Niet zo overtuigend als je het niet aankunt

Of sta op voor de dag

Versleten de moraal die het pad verlichtte

Nu naar het donker gegaan

Verzwakt zijn de lauweren, het ontsteken van de toorn

Ze vertrokken in het teken

Wikkel me in duisternis, wikkel me in licht

Wikkel me in onverwoestbaar licht

Langs de weg is het beter, geloof me

Langs de weg is het weg (god)

Draag de last, het is moeilijker, geloof me

Draag het naar je ochtendgloren (een bliksemafleider)

Langs de weg is het beter, geloof me

Langs de weg is het weg (god)

Draag de last, het is moeilijker, geloof me

Draag het naar je ochtendgloren (een bliksemafleider)