The Years of Decay - Overkill

Out on this road takes its toll

And you pay for everything you do

Under lights, made me blind

This place is the same as last night

Out of control, takes its toll

But you learn to live with your dreams

And speaking your mind

To those you find

Listening to what you have to say

I wouldn’t change the way

I wouldn’t stop the decay

Promised the world as the world

Changed before our eyes

And the days became the weeks

And the weeks the years

No-one remembers that very first day

How it slipped away

Forever I wait, putting in, putting out

As the motors whine

To remind me I’m home

And I’m here to stay

As we decay

Another day, decay away

I’m going home

I don’t know where

I’m going home

Not far from here

Out on this road, paying this toll

Make me whole, set the stage

Fill it with anger, fill it with rage

No, I don’t know what is today

I know it falls in the years of decay

Self-sacrifice, every night

And together we paid a price in blood

That spilled out through the years

And another day passes away

Look to the black, drawn farther back

Look to each day, see the decay

Times I’ve had, good and bad

Win or lose, this is what I choose

The years of decay, the years of decay

The years of decay, the years of decay

The years of decay, the years of decay

The years of decay, the years of decay

Decay away, the years of decay

Decay away, the years of decay

Decay away, the years of decay

Decay away, the years of decay

Deze weg eist zijn tol

En je betaalt voor alles wat je doet

Onder lampen, maakte me blind

Deze plaats is hetzelfde als gisteravond

Uit de hand gelopen, eist zijn tol

Maar je leert leven met je dromen

En je gedachten uitspreken

Aan degenen die je vindt

Luisteren naar wat je te zeggen hebt

Ik zou de manier niet veranderen

Ik zou het verval niet stoppen

Beloofde de wereld als de wereld

Veranderd voor onze ogen

En de dagen werden de weken

En de weken de jaren

Niemand herinnert zich die allereerste dag

Hoe het weggleed

Voor altijd wacht ik, zet in, zet uit

Terwijl de motoren janken

Om me eraan te herinneren dat ik thuis ben

En ik ben hier om te blijven

Naarmate we vervallen

Nog een dag, verval weg

Ik ga naar huis

Ik weet niet waar

Ik ga naar huis

Niet ver van hier

Op deze weg, deze tol betalen

Maak me heel, zet het podium

Vul het met woede, vul het met woede

Nee, ik weet niet wat er vandaag is

Ik weet dat het valt in de jaren van verval

Zelfopoffering, elke nacht

En samen betaalden we een prijs in bloed

Dat vloeide er door de jaren heen uit

En er gaat weer een dag voorbij

Kijk naar de zwarte, verder naar achteren getrokken

Kijk naar elke dag, zie het verval

Tijden die ik heb gehad, goed en slecht

Winnen of verliezen, dit is wat ik kies

De jaren van verval, de jaren van verval

De jaren van verval, de jaren van verval

De jaren van verval, de jaren van verval

De jaren van verval, de jaren van verval

Verval weg, de jaren van verval

Verval weg, de jaren van verval

Verval weg, de jaren van verval

Verval weg, de jaren van verval