Blown Away - Overkill

When it extends itself to the point of breaking

And deep inside you know your demon’s waking

Blow it away

In color red and redder break tomorrow

As mother turns her back in broken sorrow

Blow it away

When you are all that’s left

Embrace your enemies, embrace your fear

Embrace what you disobey

Kill what complicates you, hold it near

Blow it away

Complicated, overrated leaning on the reason of one

In quiet desperation you are clinging to the safety of the gun

In light the dark becomes illuminated fear

In white the black becomes what you are holding near

And deep inside your guts are turning

Churning to the tune, what you’ve become

Wanneer het zich uitbreidt tot het punt van breken

En diep van binnen weet je dat je demon ontwaakt

Blaas het weg

In kleur rood en roder breken morgen

Als moeder haar de rug toekeert in gebroken verdriet

Blaas het weg

Wanneer je alles bent wat er nog is

Omarm je vijanden, omarm je angst

Omarm wat je niet gehoorzaamt

Dood wat je compliceert, houd het dichtbij

Blaas het weg

Ingewikkeld, overschat leunen op de reden van één

In stille wanhoop klamp je je vast aan de veiligheid van het geweer

In het licht wordt het donker verlichte angst

In het wit wordt het zwart wat je in de buurt houdt

En diep van binnen draaien je ingewanden

Karnen op de maat, wat je bent geworden