Как есть - ОУ74

Многого не объяснить, а ты упорно просишь.

В голове лежат ответы, на которых нет вопросов.

Нам проверить бы себя на честность, да не знаем способ;

Где усталый — район «спальный» освещают звезды ночью лунной.

Я бродил, горизонты трубы заводов дымили по привычке будто

Урбан так напыщен и уютен, тем кто знает чего ищет,

И готов сию минуту делать вещи.

Жутко, когда слабых путает валюта, хуже наркоты —

Ведь это стало правильным маршрутом.

Пускай идут они к разочарованию, — прямо внутрь;

Может там, поймут, чуть-чуть хоть суть авантюры лютой!

В интриге обоюдной, думал

Эти грабли после обойду там, но не тут-то!

Опять буксуем мимо грунта.

Как не жалко сил?

Ведь мы на фоне вечности — секунда!

Строго те рядом, чьи ноги не в системных путах.

В чьих головах порядок, — и с ценностями не напутанно.

Благо всем, а ты лишь бы себе уютно.

В Испании подобных деятелей называют «Puta»!

Да, ну тебя!

Мои родные такого не терпят.

Ярче всех пылающий раньше всех и меркнет.

В прах страх смерти, и поверьте

Искренность в улыбке близких, — вот это счастья мерки!

Как без бирки куртка, — без бабла black —

Это ладно, но меня не устраивает расклад!

Воруют друг у друга, вокруг одна ругань;

Органы не моргая врут, оковы затянут туго.

Не плачь, сеструха, все будет хорошо!

Им не сломать наш дух, — он же не проволока ржавая;

Но почему у школьника-Дживика порошок?

Вам даст ответ на это — глава великой державы!

Глубокий воздуха глоток встал комом.

Я навсегда запомню запах этих улиц и зданий.

Сонная осень, родной район впал в кому;

Впитав в себя мрачные картины людских страданий.

Деньги-деньги-деньги-деньги-деньги —

И так во всем мире — каждый Божий день!

У кого нет их, тот как-будто бы менее важен;

Затмивает разум добыча этих бумажек.

Время, — отличный учитель, но к сожалению

Уносит с собой учеников, и ты никуда не денешься.

Пока камешек об водичку точится, —

Живи, как можешь, — раз нельзя, как хочется!

Крепко-накрепко, и пускай в карманах

Ничего кроме голяка.

Отпускай корыстные мысли вон!

Слово свояка греет, как бульен;

-

Даже, когда вариков согреться здесь — один на милион!

Эта музыка проникает через перепонки в кровь.

Пульс, как строка стиха, пусть не затихает вновь у виска.

Крепче сердце делает любовь!

Откуда этот страх, сестра?

Прошое, — не тронь!

Погнали в двоека подышим воздухом.

Озеро не загорой!

Вон, видишь, — за ДК, тот самый мыслям простор.

Восторг и покой, волна на песок, дрова в костер;

Закат, восход!

Материальный мир пусть рухнет в пропасть финансовых дыр.

За спинами нашими такая картина, такой вот пейзаж —

И мы, на фоне всего этого —

Ппростыми словами ступаем меж тьмой и светом!

Er valt niet veel uit te leggen en je vraagt ​​koppig.

Er zijn antwoorden in mijn hoofd zonder vragen.

We willen onszelf testen op eerlijkheid, maar we weten de weg niet;

Waar je moe bent - het "slaapgedeelte" wordt 's nachts verlicht door sterren.

Ik dwaalde rond, de horizonten van de schoorstenen van fabrieken rookten uit gewoonte, alsof...

Urban is zo pompeus en gezellig, voor wie weet wat hij zoekt,

En klaar om dingen te doen op dit moment.

Het is verschrikkelijk als de zwakken in de war zijn door de munt, erger dan drugs -

Het werd tenslotte de juiste route.

Laat ze tot teleurstelling vervallen - recht naar binnen;

Misschien begrijpen ze daar, in ieder geval een beetje, de essentie van een heftig avontuur!

In wederzijdse intriges, dacht ik

Daarna ga ik om deze hark heen, maar niet daar!

We glijden weer over de grond.

Hoe heb je geen spijt van de kracht?

We zijn tenslotte tegen de achtergrond van de eeuwigheid - een tweede!

Strikt degenen in de buurt wiens benen niet in systemische boeien zitten.

In wiens hoofden orde is, en met waarden wordt het niet verward.

Goed voor iedereen, maar je maakt het jezelf gewoon gemakkelijk.

In Spanje worden dergelijke figuren "Puta" genoemd!

Ja jij!

Mijn familie tolereert dit niet.

De helderste brandende is de eerste die vervaagt.

In de as van de angst voor de dood, en geloof

Oprechtheid in de glimlach van dierbaren - dit is de maatstaf voor geluk!

Als een jas zonder label - zonder een zwart deeg -

Het is oke, maar ik ben niet tevreden met de uitlijning!

Ze stelen van elkaar, er wordt alleen maar gevloekt;

De organen liggen zonder te knipperen, de boeien zijn strak aangetrokken.

Niet huilen zus, alles komt goed!

Ze kunnen onze geest niet breken - het is geen roestige draad;

Maar waarom heeft de Jivik-student poeder?

U krijgt hierop een antwoord - het hoofd van een grote mogendheid!

Een diepe teug lucht werd klonterig.

Ik zal me altijd de geur van deze straten en gebouwen herinneren.

Slaperige herfst, de geboortestreek raakte in coma;

De sombere beelden van menselijk lijden in zich opnemen.

Geld-geld-geld-geld-geld

En zo is het over de hele wereld - elke dag van God!

Degenen die ze niet hebben, lijken minder belangrijk;

Het delven van deze stukjes papier overschaduwt de geest.

Tijd is een uitstekende leermeester, maar helaas

Je hebt er studenten voor nodig en je komt nergens.

Terwijl de kiezelsteen op het water wordt geslepen, -

Leef zoals je kunt - als je dat niet kunt, zoals je wilt!

Strak, en zelfs in zakken

Niets dan een gok.

Laat egoïstische gedachten los!

Het woord zwager warmt op als een bouillon;

-

Zelfs als de varicos hier warm worden - één op een miljoen!

Deze muziek dringt via de vliezen het bloed binnen.

Puls, als een versregel, laat het niet weer verslappen bij de tempel.

Liefde maakt het hart sterker!

Waarom deze angst, zuster?

Het verleden - niet aanraken!

We reden naar de deuce om wat lucht te krijgen.

Het meer zonnebaadt niet!

Daar zie je - voorbij het Cultuurpaleis, diezelfde ruimte voor gedachten.

Verrukking en vrede, een golf op het zand, brandhout op het vuur;

Zonsondergang zonsopgang!

Laat de materiële wereld instorten in de afgrond van financiële gaten.

Achter onze rug is zo'n foto, zo'n landschap -

En wij, tegen de achtergrond van dit alles -

In eenvoudige woorden, we stappen tussen duisternis en licht!