О лени - GUF, ОУ74

Люди думают, что это совсем не круто,

Что я засыпаю под утро и че-то еще курю там.

Но я живу так, и меня устраивает все абсолютно.

И по этому поводу я не парюсь почему-то.

Когда я покупаю продукты, всегда беру кого-то туда,

Мне лень таскать все одному там.

И если это делаю, то только ночью.

Потому что не навижу стоять в огромной очереди.

Я просыпаюсь ближе к вечеру, лень конечно.

Но делать нечего, надо пойти поесть чего-нибудь.

И лень поставить чайник, и я прошу кого-нибудь сделать это,

И кто-то чайник включает.

Потом я умываюсь, хоть и ужасно лень.

И по ходу вспоминаю какой сегодня день недели.

Пока не покурю, я не поем,

И кручу перед телеком с кружкой чая Ахмед.

Затем на три минуты покидаю квартиру.

И возвращаюсь оттуда еще более ленивым.

Я бы дома потупил, но жена оделась красиво,

Я и забыл, что сегодня кто-то нас пригласил

На день рождение или юбилей.

По моему какой-то Евгений, быть может Сергей.

Я говорю ей, что мне реально лень.

И давай не поедем, а скажем, что мы заболели.

И вот мы снова ничего не делаем дома.

Не подходим к телефонам, выезжаем в полночь.

И мы медленно катим, слушаем радио.

На Филе или Миранде, и всегда кто-то на заднем.

Все курить хотят, но кончились сигареты.

Можно выйти и купить, но всем лень сделать это.

И было лень писать большой трек «Про лень»,

И я парней позвал парней из ОУ74.

Ходить как инвалид по лету как-то по вате.

Я такого никому не посоветую.

Всё, сука, хватит.

Размотал лангету, размял с хрустом пальцы,

Подкинул как монету витаминку с кальцием (Ни**я себе).

От асфальта испарения,

Температура поднялась на 34 деления.

Выручают те места, куда падает тень,

От тепловых ударов, а на югах наводнение.

Лени по колено, но ее как клин клином

Я вышибить попробовал через стеклянный с длинным дулом.

Одна у дула, другая в догон.

И под олдскул мы потанцевали с Белладонной.

Лень пленит и не надо с ней перебарщивать.

Улицы как магнит, да и я ещё не стар, считай.

А ты как считаешь?

Базара zero!

Заваренный крепко чай, в меру купажированный раскрывая,

На передних бастард крошит с краю пролеченный Калаш.

Острый секатор, табак из Эмиратов — дорого и сердито.

Дима, не топи, куда так.

Я растворяюсь дымом в этом густом воздухе хаты,

И ничего не вижу давно кроме бонга и брата.

Меня закатывает как в рулон, бит поливает из колонок.

Классика раскрывает фаст, я не засыпаю.

Сонный город, расслабленный тихий вечер —

Чем не повод остаться здесь и силы свои поберечь.

Срываться куда-то было бы опрометчиво, взвесь.

Братик разливает чай, я варю пролеченный стафф.

Оседает за день уставший в мозгах,

Мысли катятся мимо со скрипом на тормозах

Эти глаза из пучины, взгляд их невыносимый пугает.

пламя с неё раздуваем.

Нежно ласкает и манит с собой.

За облаками нас не беспокой.

Нежно ласкает и манит с собой.

За облаками нас не беспокой.

Mensen denken dat het helemaal niet cool is

Dat ik 's morgens in slaap val en daar iets anders rook.

Maar ik leef zo, en alles past absoluut bij mij.

En om de een of andere reden maak ik me hier geen zorgen over.

Als ik boodschappen doe, neem ik altijd iemand mee,

Ik ben te lui om alles daar alleen te dragen.

En als ik het doe, dan alleen 's nachts.

Omdat ik er een hekel aan heb om in een enorme rij te staan.

Ik word dichter bij de avond wakker, luiheid natuurlijk.

Maar er is niets te doen, je moet iets gaan eten.

En te lui om de waterkoker op te zetten, en ik vraag iemand om het te doen,

En iemand zet de waterkoker aan.

Daarna was ik mijn gezicht, ook al ben ik vreselijk lui.

En onderweg herinner ik me welke dag van de week het is.

Tot ik rook, zal ik niet eten,

En ik draai me voor de tv met een kopje Ahmed-thee.

Dan verlaat ik het appartement voor drie minuten.

En ik kom daar nog lui terug.

Ik zou thuis mijn ogen hebben neergeslagen, maar mijn vrouw kleedde zich prachtig,

Ik was vergeten dat iemand ons vandaag heeft uitgenodigd

Voor een verjaardag of jubileum.

Naar mijn mening een soort Eugene, misschien Sergey.

Ik vertel haar dat ik echt lui ben.

En laten we niet gaan, maar zeggen dat we ziek werden.

En hier doen we weer niks thuis.

We nemen de telefoons niet op, we vertrekken om middernacht.

En we rollen langzaam, luisteren naar de radio.

Op Phil of Miranda, en er is altijd iemand achterin.

Iedereen wil roken, maar de sigaretten zijn op.

Je kunt gaan kopen, maar iedereen is te lui om het te doen.

En het was te lui om een ​​groot nummer "Over luiheid" te schrijven,

En ik belde de jongens van OU74.

Lopen als een gehandicapte tijdens de vlucht is op de een of andere manier niet goed.

Ik zal dit niemand aanraden.

Dat is het, teef, dat is genoeg.

Hij wikkelde de spalk af, kneedde zijn vingers met een crunch,

Ik gooide een vitamine met calcium als een munt (N ** I zelf).

Van asfaltverdamping,

De temperatuur steeg met 34 bar.

Red die plaatsen waar de schaduw valt,

Van hitteberoerte en overstromingen in het zuiden.

Lui kniediep, maar haar als een wig met een wig

Ik probeerde het eruit te slaan door een glazen exemplaar met een lange loop.

De een bij de snuit, de ander in de achtervolging.

En onder de oude school dansten we met Belladonna.

Luiheid zal boeien en het is niet nodig om het te overdrijven.

De straten zijn als een magneet, en ik ben nog niet oud, tel.

En wat denk jij?

Bazaar nul!

Sterk gezette thee, matig gemengde opening,

Bij de voorste klootzakken brokkelt de uitgeharde Kalash af van de rand.

Scherpe snoeischaar, tabak uit de Emiraten - duur en boos.

Dima, niet verdrinken, waar is het.

Ik lost op in rook in deze dikke lucht van de hut,

En ik heb al heel lang niets meer gezien, behalve de waterpijp en mijn broer.

Het rolt me ​​op als een broodje, de beat stroomt uit de speakers.

Classic onthult snel, ik val niet in slaap.

Slaperige stad, ontspannen rustige avond -

Waarom niet hier blijven en je krachten sparen.

Het zou roekeloos zijn om ergens af te breken, hoor.

Broer schenkt thee in, ik kook het gezouten spul.

Geregeld voor de dag moe in de hersenen,

Gedachten rollen voorbij met krakend remmen

Deze ogen uit de afgrond, hun ondraaglijke blik beangstigt.

we wakkeren de vlam ervan aan.

Zachtjes streelt en wenkt met hem.

Val ons niet lastig achter de wolken.

Zachtjes streelt en wenkt met hem.

Val ons niet lastig achter de wolken.