Far Away - Orthodox Celts

It’s been hours since midnight but I don’t care too much

The waterpump is pulsing spittin' out the mud

The roaring cats are tearing last bunch of flash and bones

And I just stare at nowhere loosing time and kicking stones

Then in rotten lousy caffee the old man starts to talk

Agonizing heavily, pretends that he can walk

Through the smoke of dusty morning I’m listenin' raven’s yell

Mailin' from my memory those words I learned so well

Chorus:

Far away, far away,

You’re so far away from me but I’ll be back one day

Sometime ago we sailed away accross the big blue sea

We thought that new world’s braver, that better we will be

The sun is always brighter on the other side

But heart and soul, I left at home, committed suicide

I remember when we parted the signs on sky were mean

Mars and moon collided, thus sad I’ve never been

I promised I’ll be writing and for you I will pray

The words were floatin' in my head, for the first time I did say

Chorus

And now it is much easier, my mind has gone somewhere

I don’t have to think about how this life is no fair

While the breezy wind is blowin' I’m burnin' like a spark

I’m the last one who waits to see the rainbow in the dark

Tonight I will be drunk to hell as every other day

And I’ll go home imaginin' my unknown hidden way

In the deepest heart of nowhere swallowin' potato pies

I’m waitin' to be cracked at last so sick and tired of lies

Het is al uren geleden sinds middernacht, maar het kan me niet zoveel schelen

De waterpomp pulseert en spuugt de modder uit

De brullende katten verscheuren de laatste hoop flitsen en botten

En ik staar naar nergens tijd te verliezen en stenen te trappen

Dan begint de oude man in rotte belabberde koffie te praten

Zwaar kwellend, doet alsof hij kan lopen

Door de rook van de stoffige ochtend luister ik naar het geschreeuw van de raven

Mailin' uit mijn geheugen die woorden die ik zo goed heb geleerd

Refrein:

Ver weg ver weg,

Je bent zo ver weg van mij, maar ik kom op een dag terug

Enige tijd geleden zeilden we weg over de grote blauwe zee

We dachten dat de nieuwe wereld moediger was, dat we beter zullen zijn

De zon is altijd helderder aan de andere kant

Maar met hart en ziel ben ik thuis vertrokken, zelfmoord gepleegd

Ik herinner me dat toen we uit elkaar gingen, de tekens aan de hemel gemeen waren

Mars en maan kwamen in botsing, dus verdrietig ben ik nog nooit geweest

Ik heb beloofd dat ik zal schrijven en voor jou zal ik bidden

De woorden zweefden in mijn hoofd, voor de eerste keer dat ik zei

Refrein

En nu is het veel gemakkelijker, mijn geest is ergens heen gegaan

Ik hoef er niet over na te denken dat dit leven niet eerlijk is

Terwijl de wind waait, brand ik als een vonk

Ik ben de laatste die wacht om de regenboog in het donker te zien

Vanavond zal ik dronken zijn tot in de hel zoals elke andere dag

En ik ga naar huis en verbeeld me mijn onbekende verborgen weg

In het diepste hart van nergens slikkende aardappeltaarten

Ik wacht om eindelijk gekraakt te worden, zo ziek en moe van leugens