In War - Orbit Culture

You take what you get, what you really don’t need

Next to a poor child whose feet won’t stop bleed

My faith in humanity fades day by day alongside his fate

This poor childs dreams, now in oceans halls

You let it slide and yet you try behind your screens

Your screens

You’ve failed.

You devour our kin

You’ve given them false hope now

Be someone to no-one, the importance of living now

In a far-away land, in my head and my dreams

I’ve seen this horizon and it’s validly changed

Our faith in humanity fades and who the hell to blame?

Now sorrow speaks loud from oceans halls

Your let it slide and yet you try behind it all

Behind it all

You’ve failed.

You devour our kin

You’ve given them false hope now

Be someone to no-one, it’s always the same

In the storms, in the waves

The clouds are in haste.

Betrayal

At the gates of our world

The child do suffer.

Denial

We’ve been living too long to ignore

We’ve been striving too long in denial

We’ve been living our lives in our homes

We’ve been crossing the oceans and never looked down before

The source of our problems lies deep inside their heads

High powers affect the change but not to be welcomed

Their faith ignores the straight path of all science

The bullets fly through the air without getting noticed

They rape

They kill

To prove not to be cowards

They’ll burn

They’ll slit

Your throath in search of power

Denial

Betrayal

Je neemt wat je krijgt, wat je echt niet nodig hebt

Naast een arm kind wiens voeten niet stoppen met bloeden

Mijn geloof in de mensheid vervaagt met de dag samen met zijn lot

De dromen van dit arme kind, nu in oceaanhallen

Je laat het schuiven en toch probeer je het achter je schermen

Uw schermen

Je hebt gefaald.

Je verslindt onze verwanten

Je hebt ze nu valse hoop gegeven

Wees iemand voor niemand, het belang van nu leven

In een ver land, in mijn hoofd en mijn dromen

Ik heb deze horizon gezien en het is terecht veranderd

Ons geloof in de mensheid vervaagt en wie kan daar in godsnaam de schuld van krijgen?

Nu spreekt verdriet luid vanuit de oceaanhallen

Je laat het glijden en toch probeer je het allemaal

Achter alles

Je hebt gefaald.

Je verslindt onze verwanten

Je hebt ze nu valse hoop gegeven

Wees iemand voor niemand, het is altijd hetzelfde

In de stormen, in de golven

De wolken hebben haast.

Bedrog

Aan de poorten van onze wereld

Het kind lijdt.

Ontkenning

We leven te lang om te negeren

We streven te lang naar ontkenning

We leven ons leven in ons huis

We hebben de oceanen overgestoken en hebben nog nooit naar beneden gekeken

De bron van onze problemen ligt diep in hun hoofd

Hoge bevoegdheden hebben invloed op de verandering, maar zijn niet welkom

Hun geloof negeert het rechte pad van alle wetenschap

De kogels vliegen door de lucht zonder opgemerkt te worden

ze verkrachten

Zij doden

Om te bewijzen dat je geen lafaards bent

Ze zullen branden

Ze zullen snijden

Je keel op zoek naar kracht

Ontkenning

Bedrog