Привыкаю - Ольга Бузова

Одна... я привыкаю

Я привыкаю, я привыкаю

Я привыкаю, снова просыпаться одна

Мне больше не больно, больше не больно

Поверь, это не слёзы - это просто вода

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю

Наверно сама всё придумала

С тобой теперь надолго отравлены

Переписать хотела всё набело

Но по-прежнему не знаю, как правильно

Твои клятвы оказались бумажными

Мысли в голову, опять словно спицами

В нашем воздухе частицы заряжены

Прошу, просто перестань снова сниться мне

Мне больше не больно, больше не больно, я привыкаю

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю, снова просыпаться одна

Мне больше не больно, больше не больно

Поверь, это не слёзы - это просто вода

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю

Я привыкаю, снова просыпаться одна

Мне больше не больно, больше не больно

Поверь, это не слёзы - это просто вода

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю

Мне холодно одной в тесном городе

После тебя в душе лишь развалины

И снова я плачу слишком дорого

Знаешь, лучше бы друг друга не знали мы

Я помню наизусть слово каждое

Всё в памяти оставлю нетронутым

Мои раны все тобою заражены

И вновь не могу уснуть, ночью снова ты

И больше не больно, больше не больно, я привыкаю

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю, снова просыпаться одна

Мне больше не больно, больше не больно

Поверь, это не слёзы - это просто вода

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю, снова просыпаться одна

Мне больше не больно, больше не больно

Поверь, это не слёзы - это просто вода

Мне больше не больно, больше не больно

Я привыкаю

Alleen... ik begin eraan te wennen

Ik raak gewend, ik raak gewend

Ik raak eraan gewend om weer alleen wakker te worden

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Geloof me, dit zijn geen tranen - het is gewoon water

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

ik begin eraan te wennen

Ik denk dat ik het allemaal zelf heb bedacht.

Met jou nu voor een lange tijd vergiftigd

Ik wilde alles wit herschrijven

Maar ik weet nog steeds niet hoe dat moet

Je geloften bleken van papier te zijn

Gedachten in mijn hoofd, weer als breinaalden

De deeltjes in onze lucht zijn geladen

Stop alsjeblieft weer met dromen

Het doet geen pijn meer, het doet geen pijn meer, ik begin eraan te wennen

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Ik raak eraan gewend om weer alleen wakker te worden

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Geloof me, dit zijn geen tranen - het is gewoon water

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

ik begin eraan te wennen

Ik raak eraan gewend om weer alleen wakker te worden

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Geloof me, dit zijn geen tranen - het is gewoon water

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

ik begin eraan te wennen

Ik heb het koud alleen in een krappe stad

Na jou in de ziel alleen ruïnes

En weer huil ik te veel

Weet je, het zou beter zijn als we elkaar niet kenden

Ik herinner me elk woord uit mijn hoofd

Ik laat alles in mijn geheugen intact

Mijn wonden zijn allemaal besmet met jou

En weer kan ik niet slapen, 's nachts jij weer

En het doet geen pijn meer, het doet geen pijn meer, ik begin eraan te wennen

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Ik raak eraan gewend om weer alleen wakker te worden

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Geloof me, dit zijn geen tranen - het is gewoon water

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Ik raak eraan gewend om weer alleen wakker te worden

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

Geloof me, dit zijn geen tranen - het is gewoon water

Het doet me geen pijn meer, het doet geen pijn meer

ik begin eraan te wennen