Солнышко сияет, музыка играет... - Олег Погудин

отчего ж так сердце замирает?

Там за поворотом, недурен собою,

полк гусар стоит перед толпою.

Барышни краснеют, танцы предвкушают,

кто кому достанется, решают.

Но полковник главный на гнедой кобыле

говорит: «Да что ж вы все забыли!

Танцы были в среду -- нынче воскресенье,

с четверга война -- и нет спасенья!

А на поле брани смерть гуляет всюду,

может, не вернемся -- врать не буду!»

Барышни не верят, в кулачки смеются,

невдомек, что вправду расстаются.

Вы, мол, повоюйте, если вам охота,

да не опоздайте из похода.

Солнышко сияет, музыка играет --

отчего ж так сердце замирает?

Б. Ш. Окуджава

waarom slaat mijn hart een slag over?

Daar om de hoek, niet slecht uitziend,

een regiment huzaren staat voor de menigte.

De jonge dames blozen, ze kijken uit naar het dansen,

wie wie krijgt, bepalen zij.

Maar de hoofdkolonel op een bruine merrie

zegt: “Nou, jullie zijn het allemaal vergeten!

De dansen waren op woensdag - vandaag is het zondag,

sinds donderdag is er oorlog - en er is geen redding!

En op het slagveld loopt de dood overal,

misschien komen we niet terug - ik zal niet liegen!”

Jonge dames geloven niet, ze lachen om vuisten,

Ik weet niet of ze echt uit elkaar gaan.

Jij, zeggen ze, vecht, als je wilt,

kom niet te laat van de reis.

De zon schijnt, de muziek speelt -

waarom slaat mijn hart een slag over?

B. Sh. Okudzhava