Солдаты - Олег Газманов

Проходит год, и ты — солдат,

Как будто ты другим и не был

И давит плечи автомат,

А над тобой всё то же небо

И высекают сапоги

В бетоне песню строевую,

Тебя, как щепку вдоль реки,

Несет на службу боевую

Подъём, отбой, в жару и в лёд

Упал, отжался и вперёд!

Солдаты, солдаты, солдаты…

Кто не был в роте, не поймет,

За что сержант бойца терзает,

А кто отслужит только год,

Тот молодых терзать желает

Проходит год, как будто век,

Как будто, год наряд проходит

И терпим мы жару и снег,

Лишь был бы дембель на подходе

Een jaar gaat voorbij en je bent een soldaat

Alsof je niet anders was

En de machine drukt op de schouders,

En boven jou is dezelfde lucht

En laarzen snijden

In beton, een boorlied,

Jij, als een chip langs de rivier,

Brengt in militaire dienst

Stijgen, terugkaatsen, in hitte en ijs

Viel, uitgewrongen en vooruit!

Soldaten, soldaten, soldaten...

Wie niet in het bedrijf was, zal het niet begrijpen

Waarom kwelt de sergeant de soldaat,

En die slechts een jaar zal dienen,

Hij wil de jongeren kwellen

Een jaar gaat voorbij als een eeuw

Alsof er een jaar voorbij gaat

En we verdragen hitte en sneeuw,

Was er maar een demobilisatie onderweg