Есаул - Олег Газманов

Помнишь, как в степи гуляли,

Выбирал ты сам себе коней,

Твой последний конь, дьявол и огонь,

За тобой всегда готов был в бой.

Помнишь, как тебя любил он,

Гордо под тобой ходил он,

Как из рук твоих хлеб и соль он ел,

Был в бою так безнадежно смел.

Есаул, есаул, что ж ты бросил коня

Пристрелить не поднялась рука

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака.

Как ты мог оставить друга,

Помнишь, как жестокой вьюгой

Кровью ран своих он тебя согрел

Нес вперед и раненный хрипел.

Бились, бились волны за кормой,

Тихо таял берег твой родной

И морской прибой, зарево огня

Отражал отважный глаз коня.

Есаул, есаул, что ж ты бросил коня

Пристрелить не поднялась рука

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака.

А теперь он спутанный стоит,

Занесенный хлыст над ним дрожит

Разорвать ремни не хватает сил

Конь мундштук железный закусил.

Если б знать, что в будущем нас ждет,

Знать, куда табун коней несет

Времени хлысты подгоняют нас

Дали нам с конем последний шанс.

Есаул, есаул, что ж ты бросил коня

Пристрелить не поднялась рука

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака.

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака

Есаул, есаул, ты оставил страну

И твой конь под седлом чужака

Weet je nog hoe je door de steppe liep,

Je koos je eigen paarden,

Je laatste paard, duivel en vuur,

Ik stond altijd klaar om voor je te vechten.

Weet je nog hoe hij van je hield

Hij liep trots onder je door

Hoe hij brood en zout uit uw handen at,

Hij was zo hopeloos dapper in de strijd.

Yesaul, Yesaul, waarom heb je je paard verlaten?

Geen hand opgestoken om te schieten

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard wordt opgezadeld door een vreemde.

Hoe kon je een vriend achterlaten?

Weet je nog hoe een wrede sneeuwstorm

Hij verwarmde je met het bloed van zijn wonden

Voorwaarts gedragen en de gewonde man piepte.

Golven vochten, sloegen achteruit,

Rustig smolt uw geboorteland kust

En de branding, de gloed van vuur

Weerspiegelde het dappere oog van een paard.

Yesaul, Yesaul, waarom heb je je paard verlaten?

Geen hand opgestoken om te schieten

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard wordt opgezadeld door een vreemde.

En nu staat hij verward,

De opgeheven zweep boven hem trilt

Er is niet genoeg kracht om de riemen te breken

Het paard beet op het ijzeren mondstuk.

Als we maar wisten wat ons in de toekomst te wachten staat,

Weet waar de kudde paarden is

De zwepen van de tijd sporen ons aan

Ze gaven ons de laatste kans met het paard.

Yesaul, Yesaul, waarom heb je je paard verlaten?

Geen hand opgestoken om te schieten

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard wordt opgezadeld door een vreemde.

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard onder het zadel van een vreemde

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard onder het zadel van een vreemde

Yesaul, Yesaul, je hebt het land verlaten

En je paard onder het zadel van een vreemde