Под стук колёс - Олег Газманов

В который раз иду я вдоль перрона

Привычен звук вокзальной суеты

Последний шаг, и я уже в вагоне,

А за окном летят цветные сны.

Припев:

Под стук колес ловлю я дней минувших тень,

Под стук колес мне время шепчет о тебе

Пусть говорят, что мы былого не вернем

Не верю я, что все теряю с каждым днем.

Я знаю, что не стоит возвращаться

Мне дважды в эту реку не войти

Ночным экспрессом годы будут мчаться

И нет у них обратного пути

Я детство никогда не повстречаю

Надеяться на чудо смысла нет,

Но все-таки монетку опускаю,

Жду, что зеленый загорится свет.

Под стук колес ловлю я дней минувших тень,

Под стук колес мне время шепчет о тебе

Под стук колес я погружаюсь тихо в грусть

Пишу на стеклах запотевших: «Я вернусь».

Ik loop weer over het perron

Gewone geluid van de stationsdrukte

De laatste stap, en ik zit al in de auto,

En buiten het raam vliegen kleurrijke dromen.

Refrein:

Onder het geluid van wielen vang ik de schaduw van de afgelopen dagen,

Onder het geluid van wielen fluistert de tijd over jou

Laat ze zeggen dat we het verleden niet zullen teruggeven

Ik geloof niet dat ik elke dag alles verlies.

Ik weet dat het niet de moeite waard is om terug te komen

Ik kan deze rivier geen twee keer ingaan

'S Nachts express zullen de jaren racen

En ze hebben geen weg terug

Ik zal de kindertijd nooit ontmoeten

Het heeft geen zin om op een wonder te hopen

Maar toch laat ik een munt vallen,

Ik wacht tot het groene licht gaat branden.

Onder het geluid van wielen vang ik de schaduw van de afgelopen dagen,

Onder het geluid van wielen fluistert de tijd over jou

Op het geluid van wielen zak ik stilletjes weg in verdriet

Ik schrijf op een mistige bril: "I'll be back."