Милые алые зори - Олег Газманов

Я приду к тебе, будешь рада, уведу в золотую рожь.

Ты мне будешь шептать: «Не надо…», не уняв первой страсти дрожь.

А над нами колосья зерен проплывут облаками вдаль.

Эти милые алые зори и тебя мне немножечко жаль.

Я уйду, я останусь с другою, с той, что первой водил в эту рожь.

А пока ты лежишь со мною, не уняв первой страсти дрожь.

А над нами колосья зерен проплывут облаками вдаль.

Эти милые алые зори и себя мне немножечко жаль.

Эти милые алые зори и себя мне немножечко жаль.

Эти милые алые зори и себя мне немножечко жаль.

Ik zal naar je toe komen, je zult blij zijn, ik zal je meenemen naar gouden rogge.

Je zult tegen me fluisteren: "Niet doen...", zonder de eerste passie te stoppen met trillen.

En boven ons zullen de korenaren in wolken in de verte drijven.

Deze schattige scharlaken daagt en ik heb een beetje medelijden met je.

Ik ga weg, ik blijf bij een ander, bij degene die het eerst deze rogge binnenging.

In de tussentijd lieg je met me, je houdt de eerste passie niet tegen om te beven.

En boven ons zullen de korenaren in wolken in de verte drijven.

Deze dierbare scharlaken dageraad en ik heb een beetje medelijden met mezelf.

Deze dierbare scharlaken dageraad en ik heb een beetje medelijden met mezelf.

Deze dierbare scharlaken dageraad en ik heb een beetje medelijden met mezelf.