Pain - Of Mice & Men

I am sick of this place of death

With a pace that’s set

And you know the pessimistic bend

Just to watch you break

Practice what you preach

Separate skin from the bone

Digging at my flesh

Like a schizophrenic with a blade

Fingers tracing scars

Mapping out reminders of just how much I can take

Pressure in my brain

My shoulders take the weight

Back’s about to break

Pain

Every day that I awake

In my blood and through my veins

Now there’s nothing left that you can take away from me

Pain

Because I’ve seen it before

I’ve lived it before

I’ve been there before

Incarnate

So don’t you ever underestimate me

Daily death

Crooning in my ear

Things I wanna hear

Turn my head and bite my tongue

Spitting blood on my pre-determined grave

This is all a game

Pressure in my brain

My shoulders take the weight

Back’s about to break

This is all a game

Pain

Every day that I awake

In my blood and through my veins

Now there’s nothing left that you can take away from me

Pain

Every day that I awake

In my blood and through my veins

Now there’s nothing left, nothing left that you can take from me

Pain, pain, pain, pain

Footprints in the sand

That can’t be washed away

It breeds while we’re asleep

It feeds when we awake

Burdens of the flesh

Our bodies are so weak

We seek the spirit’s truth

To turn the other cheek

Turning the other cheek to see a world broken, lost and vain

How can you ever look at someone else the same way?

We all bleed

The human race

Have some empathy

We are all in pain

If we commiserate

Then we can share the weight

We are all the same

We are all in

Pain

Every day that I awake

In my blood and through my veins

Now there’s nothing left that you can take away from me

Pain

Every day that I awake

In my blood and through my veins

Now there’s nothing left, nothing left that you can take from me

Ik ben deze sterfplaats beu

Met een bepaald tempo

En je kent de pessimistische bocht

Gewoon om je te zien breken

Houd je aan wat je zegt

Scheid de huid van het bot

Graven naar mijn vlees

Als een schizofreen met een mes

Vingers die littekens traceren

Herinneringen in kaart brengen van hoeveel ik kan nemen

Druk in mijn hersenen

Mijn schouders dragen het gewicht

Rug staat op het punt te breken

Pijn

Elke dag dat ik wakker word

In mijn bloed en door mijn aderen

Nu is er niets meer dat je me kunt afnemen

Pijn

Omdat ik het eerder heb gezien

Ik heb het eerder meegemaakt

Ik ben daar eerder geweest

vleesgeworden

Dus onderschat me nooit

dagelijkse dood

Kronkelend in mijn oor

Dingen die ik wil horen

Draai mijn hoofd en bijt op mijn tong

Bloed spuwen op mijn vooraf bepaalde graf

Dit is allemaal een spel

Druk in mijn hersenen

Mijn schouders dragen het gewicht

Rug staat op het punt te breken

Dit is allemaal een spel

Pijn

Elke dag dat ik wakker word

In mijn bloed en door mijn aderen

Nu is er niets meer dat je me kunt afnemen

Pijn

Elke dag dat ik wakker word

In mijn bloed en door mijn aderen

Nu is er niets meer, niets meer dat je van me kunt afnemen

Pijn, pijn, pijn, pijn

Voetafdrukken in het zand

Dat kan niet worden weggewassen

Het broedt terwijl we slapen

Het wordt gevoed wanneer we wakker worden

Lasten van het vlees

Ons lichaam is zo zwak

We zoeken de waarheid van de geest

De andere wang toekeren

De andere wang toekeren om een ​​wereld te zien die gebroken, verloren en ijdel is

Hoe kun je ooit op dezelfde manier naar iemand anders kijken?

We bloeden allemaal

Het menselijk ras

Heb wat empathie

We hebben allemaal pijn

Als we medelijden hebben

Dan kunnen we het gewicht delen

We zijn allemaal hetzelfde

We doen allemaal mee

Pijn

Elke dag dat ik wakker word

In mijn bloed en door mijn aderen

Nu is er niets meer dat je me kunt afnemen

Pijn

Elke dag dat ik wakker word

In mijn bloed en door mijn aderen

Nu is er niets meer, niets meer dat je van me kunt afnemen