Ну бывает - Нурминский

По проспекту, пятёркой катаный бока

Мне так комфортно, не борщу, ну или так с легка (Ну бывает)

Осознаю, что не женат и не висит кредит

Наверно, к пацанам организую визит

Куда хочу, туда и еду, не даю отчёт

Живу я для себя, и не парит счёт

Пойду отдам бездомному налом пятихат

И пусть он улыбнётся, и пусть он будет рад

И не волнует, как он их потратит

Отдаст кому или пропьёт, а на еду то хватит

Главное, от меня исходит это от души

Я так их понимаю, сам родом из глуши

Могу ехать по ночному городу один

Не соблюдая вовсе этот скоростной режим

Помню: любовались звёздами, кресла сложа

Помню: принимали, как 2 экипажа

Ну бывает, командир, ты отпусти!

Не раздувая, да, допускаем глупости

Живём ведь раз, не знал, ну прости

Это не повод переходить на крайности

Ну бывает, командир, ты отпусти!

Не раздувая, да, допускаем глупости

Живём ведь раз, не знал, ну прости

Это не повод переходить на крайности

Не сожалею я о том, что бабки прокрутил (Осуждаю)

Которые так долго на что-то копил

Дома говорили: «Денюжки свои копи» (Копи)

А у меня была мечта, ещё всё впереди

Купил травмат как-то - Grand Power T12 (Пау-пау-пау)

Успел, наверно, пошмалять примерно раз так 20

Был инцидент, был приговорён судьёй(Ой-ой-ой)

Не сожалею, уже приобрёл другой

И всё стеснялся подойти, стеснялся спросить

У милой девушки, куда-то пригласить

И вот сейчас думаю, не буду ли я сожалеть

Что надо было страх этот преодолеть

А я всё еду, пятёркой катаны бока

Мне так по кайфу, с салона голос Тупака

Жизнь дана, да, допускаем глупости

Живём ведь раз, понять надо, ну и простить

Ну бывает, командир, ты отпусти

Не раздувая, да, допускаем глупости

Живём ведь раз, не знал, ну прости

Это не повод переходить на крайности

Ну бывает, командир, ты отпусти

Не раздувая, да, допускаем глупости

Живём ведь раз, не знал, ну прости

Это не повод переходить на крайности

Langs de avenue, vijf opgerolde kanten

Ik ben zo comfortabel, ik borsjt niet, nou ja, of zo gemakkelijk (Nou, het gebeurt)

Ik realiseer me dat ik niet getrouwd ben en geen lening heb

Waarschijnlijk zal ik een bezoek aan de jongens organiseren

Waar ik wil, ga ik daarheen, ik geef geen rapport

Ik leef voor mezelf, en de score stijgt niet

Ik ga en geef de daklozen geld pyatikhat

En laat hem glimlachen, en laat hem blij zijn

En het maakt niet uit hoe hij het uitgeeft

Geef het aan iemand of drink het, maar dat is genoeg voor eten

Het belangrijkste is dat het van mij uit het hart komt

Zoals ik ze begrijp, kom ik zelf uit de wildernis

Ik kan alleen door de nachtelijke stad rijden

Deze snelheidslimiet helemaal niet respecteren

Ik herinner me: sterren bewonderen, klapstoelen

Ik herinner me: ze accepteerden als 2 bemanningen

Nou, het gebeurt, commandant, u laat los!

Zonder op te blazen, ja, we laten onzin toe

We leven tenslotte maar een keer, ik wist het niet, nou, het spijt me

Dit is geen reden om tot het uiterste te gaan

Nou, het gebeurt, commandant, u laat los!

Zonder op te blazen, ja, we laten onzin toe

We leven tenslotte maar een keer, ik wist het niet, nou, het spijt me

Dit is geen reden om tot het uiterste te gaan

Ik heb er geen spijt van dat de grootmoeder scrolde (ik veroordeel)

Die al zo lang ergens voor aan het sparen zijn

Thuis zeiden ze: "Koop je geld" (Kopi)

En ik had een droom, alles staat nog voor de deur

Ik heb op de een of andere manier een trauma gekocht - Grand Power T12 (Pow-pow-pow)

Ik ben er waarschijnlijk in geslaagd om ongeveer 20 keer ondeugend te zijn

Er was een incident, werd veroordeeld door de rechter (Oh-oh-oh)

Het spijt me niet, ik heb al een andere gekocht

En alles was verlegen om te benaderen, verlegen om te vragen

Heb een leuke meid om uit te nodigen

En nu vraag ik me af of ik er geen spijt van zal krijgen

Dat het nodig was om deze angst te overwinnen

En ik ga nog steeds, vijf katana-kanten

Ik ben zo high, de stem van Tupac vanuit de cabine

Het leven is gegeven, ja, we erkennen domheid

We leven tenslotte eenmaal, je moet begrijpen, nou ja, vergeven

Nou, het gebeurt, commandant, je laat los

Zonder op te blazen, ja, we laten onzin toe

We leven tenslotte maar een keer, ik wist het niet, nou, het spijt me

Dit is geen reden om tot het uiterste te gaan

Nou, het gebeurt, commandant, je laat los

Zonder op te blazen, ja, we laten onzin toe

We leven tenslotte maar een keer, ik wist het niet, nou, het spijt me

Dit is geen reden om tot het uiterste te gaan